Kleine meisjes worden groot ( 7,5 mnd)

Tijd voor een updatje en oh oh wat gaat het allemaal rap met die kleine mensjes. Ons meisje is de wereld echt aan het verkennen. Alles is interessant en moet goed en t liefst van heeeeel dichtbij bestudeerd worden. Alles moet aangeraakt, vastgehouden en geproeft worden. Van haar eigen voetjes tot al haar speelgoed, haar stemmetje is ook het einde ( vndt ze zelf) en soms lijkt het alsof de sirene afgaat want oh oh wat is het toch heerlijk om onbeschaamd en ongelimiteerd te mogen gillen en dat er dan ook nog om gelachen wordt. Ik sta soms met het schaamrood op mn kaken bij de kassa als de hele rij omkijkt waarom mijn dochter zo'n kabaal maakt, zelf vindt ze het allemaal erg grappig en de mensen in de rij gelukkig ook. Het eten gaat steeds beter, ze heeft de smaak letterlijk en figuurlijk te pakken, qua hoeveelheid gaat het omhoog en qua smaken gaat ze dingen steeds meer waarderen. Yoghurt en avocado zijn op het moment nieuwe smaken die ze helemaal YUMMIE vindt, haar mondje gaat vrolijk open en haar beentjes wiebelen van ongeduld als ik met het lepeltje aan kom zetten en HAP zeg, is ze het zat of vindt ze het helemaal niets dan laat ze dat heel duidelijk merken door haar mondje stevig dicht te houden of brrr brrr te doen en dan is de lol er voor mama ook af hoor want ik kan de bloemkool dan terug vinden in mn wenkbrauwen. Zwaaien is helemaal hot, eerst dachten we Toeval??? Maar ze zwaait nu al een hele poos er op los naar alles en iedereen, ook naar de tv en naar ons hondje, erg leuk om te zien. Merk dat ze nu ook mensen aan het aftasten is die niet bekend zijn, ze kan je strak aankijken, ietswat nieuwsgierig, maar een lachje kan er zeker niet vanaf als je niet bekend bent al doe je nog zo gek. Ons hondje vindt ze het einde dus wij dachten: ze is gek op diertjes...op naar de kinderboerderij, daar blijkt dat er ook nog andere diertjes zijn dan hondjes en dat alles is toch wel spannend. Ook hier geldt dat ze het interessant vindt maar ze houdt mama of papa toch erg stevig vast en handje uitsteken zoals bij het hondje aaien is hier toch wat minder leuk, al heeft ze wel heel stoer een ezel over zn snuit geaaid. We houden het rondje kinderboerderij er in, kan ze wennen. Het tijgeren gaat nog lekker door, de move om naar voren te kruipen zit er echt in maar wat doe ik met die handen mama? Alsof ze vastgeniet zitten aan de vloer, ze snapt het echt nog niet, knietjes gaan naar voren, handjes blijven staan, kind valt plat neer. Wij vinden het erg vermakelijk, zij heeft daar haar eigen bedenkingen over. Afgelopen zaterdag hebben we het puntje van haar eerste ondertandje ontdekt, wauw, dacht dat ze nooit kwamen, iedereen om ons heen sprak al over de eerste tandjes maar hier was er nog niets gaande.....tot zaterdag, toen voelde we het ineens en als ze slaapt kunnen we het ook zien want ze laat het erg slecht toe om in haar mondje te kijken. Ze heeft het zelf ook door of ze heeft er last van want haar tong hangt sinds zaterdag bijna de hele dag uit haar mondje, staat erg intelligent NOT maar t voelt denk ik erg vreemd voor haar. Ze is ook wat spugerig. Omdat ze steeds op haar zij draaide en met haar handje de rand van de box of ledikant vast pakte heeft papa gisteren uit voorzorg de box en het ledikantje een standje lager gezet. Gisteren was ik boven aan het rommelen, draai me om en wie staat daar rechtop in dr bedje over het randje te kijken met een enorme glim op dr gezichtje???? Ik schrok me wild, erg vreemd om je kind zo ineens te zien staan, als ik in een tekenfilm zat zou je een vraagteken boven mn hoofd zien hangen. Ik heb eerst papa gebeld natuurlijk die op dat moment net niet thuis was en daarna heb ik haar terug gelegd en bekeken hoe ze dat nu doet en ja hoor, nog een keer. Wauw wat een ontwikkelingen in 1 weekend zeg. Kleine meisjes worden groot.........