Ssst...just GPS-ed

haha jullie zullen wel denken....wat bedoelt zij nou weer met haar titel van haar blog. Ik zal t even uitleggen. Gisteren zijn Edo en ik een stapje ge-upgraded van vriendje-vriendinnetje naar man en vrouw. Ipv een groot huwelijk zijn we met een klein gezelschap het geregistreerd partnerschap samen aan gegaan oftwel GPS.
Ik ben niet t type witte-sluier-megafeest van duizende euro's...bedoel geweldig voor een ander hoor want ik geniet van elke bruiloft waar ik voor uitgenodigd wordt maar ik zou door al t regelen en voorbereidingen treffen al gescheiden zijn voor ik uberhaupt getrouwd zou zijn, wat een gestress zeg. Ben paar jaar geleden ceremoniemeester van mn vriendin geweest en geloof me: daar hoeft niemand mij meer voor te vragen laat staan dat t mijzelf zou betreffen. Omdat we een hoop veranderingen hebben in ons leven ( samen een nieuw huis gekocht en een prachtige dochter gekregen) wilden wij hier toch een stukje houvast in brengen. Dan heb je als opties:
- samenlevingscontract :maar dan moet je ook testamenten opstellen en ouderlijk gezag gaan aanvragen als papa zijnde.
- een huwelijk:  maar wij vinden een huwelijk zonder poespas toch niet echt een huwelijk, want men verwacht toch wel een klein btje wat van je
- een geregistreerd partnerschap: alles gelijk aan een huwelijk maar dan zonder poespas. En voor de wet ben je man en vrouw, oftwel gewoon getrouwd.
 
In mei zijn we in ondertrouw gegaan en gisteren was de grote dag. Zenuwachtig??? Nee dat niet maar vond t ergens toch wel iets heel speciaals. Had ook al liggen dromen dat de getuigen en genodigden te laat zouden komen hihi dus onbewust ben je r toch wel mee bezig. We waren met 11 personen die ons erg dierbaar zijn en zijn 's morgens naar het stadhuis gegaan. Daar werd het gps voltrokken door de ambtenaar van burgelijke stand. Ze deedt het ontzettend leuk, we mochten opstaan , elkaar de rechterhand geven en na elkaar de geloften te hebben beloofd hebben we elkaar het ja-woord geven. Ze las nog een gedichtje voor ons op dus t was niet even snel tekenen en wegwezen. Ik had mijn moeder en beste vriendin als getuige en Edo zijn moeder en een van zn beste vrienden. Daarna zijn we naar ons huis gegaan voor champagne en taart. Onze getuigen hadden hun beebs ook meegenomen dus met Isabelle erbij geteld waren we met 3 beebs, die hebben zich voorbeeldig gedragen trouwens. Bij ons thuis nog even gevoed en verschoont en toen op naar het restaurant waar wij hun een lekkere lunch hadden aangeboden. Het is een erg gezellig vrolijke dag geworden.....en ja mensen vragen dan: voelt t anders en vaak hoor je dan: WELNEE, nou wij voelen ons wel anders hihi. Er heeft iets plaats gevonden wat toch wel even een stapje verder gaat, t voelt wel speciaal en hoe geemancipeerd ik ook mag zijn: ik vind het stiekem superleuk om de achternaam te dragen van mijn MAN.