Van de hak op de tak....

Even een Update zoals dat zo mooi heet . Momenteel gaat t nog steeds erg goed met de zwangerschap, ben nu bijna 31,5 weken en op wat standaard klachtjes na mag ik eigenlijk niet klagen. Doe ik natuurlijk wel anders wordt t zo saai hihi. Ons meisje zit al zover wij echo's en controles hebben lekker rechts bij mama, dat is nu eenmaal haar favo positie geloof ik. Maar watskeburt? Afgelopen woensdag was n beetje een stress dagje, niet zo'n leuk bericht gekregen waardoor ik me stiekem toch wel wat opvreet en t lastig los kan laten. Die avond rond half 11 heerlijk in slaap gevallen maar deze dame vergeet altijd haar "tv-briletje" af te zetten waardoor mijn vriend me dan wakker maakt zodat ik de bril in mn kokertje kan stoppen ( hij kan nu eenmaal niet meer over Free Willy heen buigen om dit voor mij te doen) Ik dacht: ik ga meteen even plassen dan scheelt dat weer een rit over paar uurtjes. Stap terug t warme bed in en draai me op mn linker zij en krijg me toch een kramp!!!! Niet te vergelijken met enige menstruatiekrampen of buikkrampen die ik ooit gehad heb. Tuurlijk zegt iedereen van zich zelf: Ik kan wel wat hebben hoor...dus ook ik zeg dit op mijn beurt maar dit was echt heftig. T vreemde was dat de krampen een hoogtepunt aan namen, dan zakte om vervolgens weer dat hoogtepunt te bereiken en dit ongeveer 10 minuten lang, t leken wel weeen. Ik kon me niet meer bewegen, althans wilde geen poging wagen want dat deedt zo'n zeer, zelfs diep inademen voelde niet prettig. Mijn vriend heeft goed opgelet bij de info avonden die we gehad hebben ( chapeau) dus die riep: onder de douche joos!!! Ik kan me niet bewegen piepte ik maar na 10min dacht ik: ja dit gaat hem niet worden en ben ik toch maar t bed uitgekropen en onder de douche gaan staan. Mn buik was enorm hard en stijf, alsof er iemand op mn ventieltje had geblazen en ik stond te bibberen en te klappertanden bij t leven alsof ik net uit een ijs-wak gered was maar koud had ik t niet....t heeft ongeveer een kwartier geduurd en toen namen zowel de pijn als de bibbers af. Ik voelde de beeb ook goed bewegen dus dat stelde me wel gerust. Ben terug naar bed gegaan en in slaap gevallen en vlg dag opgestaan met t gevoel alsof ik de dag ervoor de sportschool ingegaan was, beetje buikspierachtig-train-gevoel. Heb toch maar even de vk gebeld voor advies, voelde me er niet happy bij. Zij denkt dat t een verkrampte baarmoeder geweest is, hoefde me verder geen zorgen te maken wat ik ook niet meer deedt. Stap mn bed uit en ga voor de spiegel staan en zie dat mn buik ineens een stuk lager hangt, kreeg zelfs wat taille terug. Ben dus gaan googelen en zouden dit nu de "indalingweeen" geweest kunnen zijn???? Pfff vind t zo moeilijk te onderscheiden wat nu bandenpijn/harde buiken/ oefenweeen en indalingsweeen zijn. De symptonen leken er namelijk wel erg op en las dat de ene vrouw dit totaal niet merkt ( t indalen) en een ander dit als zeer intens/heftig kan ervaren???? Ik heb nu dus goede hoop dat ons meisje ingedaald is. Aankomende donderdag hebben we een korte pretecho, meer om te zien hoe de positie is dus ben erg benieuwd of dit zo is.

Verder heb ik striae opgemerkt, zag al wat blauw/paarse vlekjes zitten aan beide kanten van mn zij, maar dacht eerst dat mn kleding gekneld zat, later dacht ik missch een "spinnetje" zoals ze dat noemen maar ben er nu wel achter dat t gewoon ordinaire striae is. Opzich valt t nog wel mee, met de klemtoon op NOG, laten we hopen dat t zo blijft. Ik zie eruit alsof ik flink geknepen ben in mn zadeltassen. Wat meer opvalt is dat ik vocht ga vasthouden. Ook nog op een niveau dat te overzien is hoor maar had vrijdag een bruiloft en paste mn zomerhakjes niet meer, mn tenen zagen eruit alsof het worstenbroodjes waren dus ben op simpele ballerina's naar de bruiloft vertrokken. Ook daar ,van pas bevallen dames , gehoord dat ze zien dat de huid op mn handen strakker staat waardoor ze dus opmerkte: hou je vocht vast meid. Uhhh ja zal wel aan t weer liggen dacht ik maar een dag later wilde ik een metalen armband omdoen die ik dus ook niet om mn pols heen kreeg, moet er aan toe geven.....ik sta iig niet droog hihi.

Verder ben ik een "studie" aan t volgen, althans daar lijkt t wel op....Heb t babyloog genoemd hihi....ik merk dat ik me echt scheel lees aan alles wat babyvoer heet. Tijdschriften, folders, catalogussen, internet enz enz. kan er geen genoeg van krijgen. Van de verschillende types babyflesjes tot bevallen, alles komt voorbij. En nog heb ik t idee dat ik info te kort kom. Zal er allemaal wel bijhoren, onzeker wil ik t niet noemen want heb wel een goed gevoel bij alles maar tis meer de nieuwsgierigheid: hoe doe jij dit en wat gebruik je daar en daar voor. Zoveel ( a.s.) moeders en dus zoveel antwoorden.....sla alles op en noteer van alles....kan niet genoeg info binnen slepen. En als ik t echt niet weet of kan vinden raadpleeg ik jullie bb-dinnetjes. Zo fijn. Vriendjelief wordt er denk ik stiekem wel eens moe van als ik onder een voetbalwedstrijd weer aandacht vraag: Nouuuu wat ik nou weer heb gelezen....en moet je nu eens horen wat er bestaat. Hoop dat ik straks een "babywijze" Mom-in-the-City zal worden hihi

Vlg week komt de babyuitzet, t kamertje, box, kinderwagen enz enz. Weer een nieuw avontuur waar ik me ik kan verdiepen, kan niet wachten.......

 

398 x gelezen, 0

reacties (0)


  • iMama

    hihihi wat kun jij toch geweldig schrijven "over Free Willy heen buigen" hahahahaha.

    Ik heb precies ook zulke pijn gehad, rond week 25. Het waren geen weeën maar de pijn was zo heftig, alsof ik steeds met een mes gestoken werd net boven mijn schaambot > trok door naar mijn zij. Kon niet eens meer omdraaien in bed en ook ademhalen lukte amper. Ben toen naar de verloskundige gegaan en zij kon niets ontdekken; gooide het op blaasonsteking maar dat was het ook niet. Rarara misschien dan toch oefenweeën of harde buiken?

  • mamawendy2010

    Ik stel voor dat je een presentatie houdt aan alle zwangere buurvrouwen! :)
    Wat een verhaal van die buikkrampen maar wel leuk dat je buik nu lager zit. Ben benieuwd wat ze ervan zeggen bij de echo.
    Je zag er stralend uit voor de bruiloft. Een mooie mama!

  • Ellen79

    Als eerste de coplimenten op je blog! Leuk hoor om te lezen.
    Die kramp is heel herkenbaar, ik had hetzelfde toen ik naar mijn werk liep van de metro en kon niet doorlopen. Zag er redelijk dramatisch uit toen, maar zo voelde het ook. Bij de volgende echo lag mijn meissie netjes met haar koppie voor de uitgang!! En leuk dat het kamertje komt, ziet er erg leuk uit en het is ook leuk om te beginnen met het nestje in richten voor de uk. Ik heb toen zelf (toen de kamer stond) alle babykleertjes gewassen en gestreken (daarna nooooit meer gedaan!) en de kamer helemaal ingericht om alles klaar te maken voor uk. Geeft een erg gerust gevoel om dat klaar te hebben. Nesteldrang was toen nog niet over, maar hielp wel. Ben vervolgens los gegaan om alle adressen op een rij te krijgen en de enveloppen alvast te schrijven voor als mijn grietje geboren was. Als je trouwens je adres mailt zal ik je een kaartje sturen, is een kleine ode aan mijn feest van het jaar, Pinkpop! Ben erg benieuwd hoe jij je meissie gaat noemen en zo, maar ik zal nog even geduld hebben!!! Succes met de laatste tien weken (max!)!!!
    Liefs,

    Ellen!

  • mamavan-job-en-thijs

    Haha ik lig echt dubbel hier haha mooi geschreven hoor! Nou en als je vragen hebt roept u maar hoor haha en terug te komen op je berichtje.... Je mag hem wel eens lenen hoor haha maar straks heb je er zelf 1 die je opvrolijkt haha kom ik die wel eens lenen hahahihi