Papa heeft je gevoeld 21 maart

Deze blog is eigenlijk een memorie voor ons zelf. Aangezien we druk aan t klussen/regelen enz zijn aan ons nw huis schiet t er nog wel eens bij om mijn 9mnd dagboek bij te houden. En aangezien mama op dr werk toch weinig uitvreet sinds ze zwanger is en alle momenten die t toe laten wel op BB zit of sites zit af te surfen naar alles op babygebied ( arme baas) werkt ze dit blogje even bij zodat we dit straks over kunnen nemen in het 9mnd dagboek.

Sinds een week of 3 kondigt ons kleine meisje zich voelbaar aan, een moment dat zoveel moeders (2be) met mij zullen omschrijven als THE MOMENT. Ook al ken ik de verhalen van bont en blauw geschopt worden en dat t straks echt niet leuk meer is, om dit moment doet iedere beweging me stralen, uiteraard volgt er over een paar weken wel een klaagblog dat ik lens geschopt wordt haha maar tot nu toe is alles geweldig. Ook merk ik dat ik van een BIG GIRLS DON'T CRY type een Ik-Kan-Overal-Blij-En Emotioneel-Van Worden-Als-T-Maar-Over-Baby's-Gaat Type aan t worden ben. Alles is zo mooi en leuk op dit gebied, ontroerende verhalen en blog's, programma's, fotootjes en gedichtjes op geboortekaartjes, ik krijg overal tranen van, die k natuurlijk snel weg werk voor iemand de kans krijgt lekker mee te gaan staan grienen en we vervolgens een waterballet krijgen :) Zelf t liedje: "slaap maar" van Marco Borsato, die ik normaal een absolute engnek vind ( sorry dames die hem wel waarderen) doet alle kranen open zetten. Hormonen pffff.

Maar goed, zoals ik al begon, sinds 3 weken voel ik ons meisje echt duidelijk alleen kon mijn vriend haar nog niet echt "goed" voelen. Af en toe een vaag plopje onder zn hand en dan sloeg de twijfel toe: was ze dit nou of mijn enorme hartslag die als een gek raast gaat door mn lijf? Maar gisterochtend was ze klaar wakker en ze ging me tekeer, ik maakte mn vriend wakker en legde zijn hand op de plek waar ze zo duidelijk bezig was en ja hoor, zodra ik t voelde voelde hij t ook, t heeft wel 5 minuten geduurd en zo duidelijk en hard hebben we t beide nog niet gevoeld, elke keer zeiden we tegelijk JA WEER, zo'n mooi moment om dit samen te delen. Ons meisje wordt dus echt al groter en sterker waardoor haar bewegingen krachtiger worden. Vlg de statistieken 30,5 cm en 500 gram!!!! Vlg week maandag hebben we de pretecho, ben zo benieuwd naar ons kleine hummeltje, hoe ze beweegt daar binnen en missch al hoe ze eruit ziet. Hopelijk ligt ze r goed voor en krijgen we mooie 4D beelden op een cdrom, hoe leuk is dat als je later kan zeggen: kijk dit ben ik voor mn geboorte? Geen van ons die dat kan zeggen geloof ik.....

Ons huisje gaat lekker opschieten, t zonnetje laat zich weer zien n we hebben samen ons meisje gevoeld en hopelijk gebeurt dat steeds vaker, ach hoe gelukkig kan een mens zijn, of zijn dat toch weer de hormonen hihi?