Na eerst (op aanraden van de hoofdarts) een sessie relaxatietherapie te hebben gevolgd was het een uur later zover: de eerste reeks onderzoeken ter voorbereiding voor de IVF. Een uur vooraf moest ik een sterke pijnstiller innemen. Dat beloofde..
Flink zenuwachtig aan de reeks begonnen, maar het persoonlijk was zo ongeloofelijk lief, geduldig en begripvol. Dikke pluim voor het ziekenhuispersoneel te Leuven! Ik kwam bovendien binnen en het eerste wat de gyn tegen me zei was: 'Zo, u komt voor een kindje.' Ja inderdaad, heel goed begrepen. Kan ik het meteen meenemen? :D
Ter zake nu, eerst werd er een hysteroscopie gedaan. Mijn bm werd eerst handmatig gevoeld om de ligging te controleren. Die was prima. Daarna werd ze gevuld met water en met een lang cameraatje konden ze dan helemaal binnenin alle hoekjes bekijken. Was superduidelijk beeld (ik kon meekijken) en het zag er allemaal heel proper en in topconditie uit. Het onderzoek was helemaal niet pijnlijk. Ik had een ietwat langere cervix dan gemiddeld blijkbaar, but hey.. who cares? :)
Daarna werd mijn bm nog opgemeten en dat was wel heel even schrikken! Ik weet niet of ze de boel volledig opvulden met water of met iets anders, maar mijn bm schoot in een gigantische kramp (wat heel normaal was blijkbaar) en dat was wel ff naar lucht happen!
Enfin, alles was perfect. Geen cystes, vergroeiingen, vleesbomen of dergelijke. Dat was goed nieuws zei de professor want dan zou de terugplaatsing maximale kansen hebben. Nu dat is het net.. ik hoopte misschien op een stomme cyste fzo, zodat ze deze konden wegnemen en voilà daarna meteen opgelost en maand erop zwanger. Nu dat alles tot nu toe perfect is, kwam ik buiten met het gevoel van 'waarom is het dan nog altijd niet op natuurlijke wijze gelukt'? Alles wijst voorlopig dus naar IVF, tenzij het uitgebreide echo onderzoek volgende week anders vertelt.. Mijn man moet ook weer staal binnendoen mr dat is bij de iui telkens goed geweest.
Wordt vervolgt :D
Veel succes aan alle (nog-net-niet-)zwangere dames!
reacties (0)