Boos

Hier word ik dus stierig van he.. Eergisteren het geheime nieuws van mijn mannelijke collega gekregen dat zijn vriendin opnieuw 6 weken zwanger is van een tweede. Op zich niet erg natuurlijk, maar wel als je weet dat die relatie verre van ok is, ze alleen maar samen zijn voor hun eerste kind, er helemaal niks affectie in die relatie meer is (madam wil 2x sex per jaar en dan liefst enkel gewoon om die kleine te kunnen maken) en na 6 weken hebben ze het zelfs nog maar amper over dat kleintje gehad.. Ze praten er niet over met mekaar. Ze lopen niet over van vreugde en trots. En vooral: hij wou die kleine eigenlijk helemaal niet!! En zij had dan nog de pretentie om te kiezen wanneer het moest gebeuren want ze wou liefst zwanger worden tss juni en half augustus, anders niet (wtf?!?). Ik zou op elke dag van het jaar blij zijn!!!!!

Grrr daar word ik (en jullie waarschijnlijk ook) zooooooo boos van he. Waarom is mij dat geluk dan (nog) niet gegund. Ik heb een pracht van een relatie, een super leuke man die bovendien staat te popelen om voor het eerst papa te worden.. Ik ben boos, verdrietig en bang tegelijk  :(

Oneerlijk.