Wat doe ik toch verkeerd..
Na meer dan een jaar proberen waarvan de laatste 3 rondes met Clomid & Pregnyl hebben we nog steeds geen positieve test in handen mogen houden. De hysterografie zag er ook prima uit. Ik voel dat ik het mentaal echt heel erg zwaar begin te krijgen.. Geduld is nu ook niet meteen mijn sterkste kant en misschien ben ik er gewoon teveel mee bezig, ik weet het allemaal niet meer.
Steeds vaker denk ik ook dat ik ander werk moet gaan zoeken omdat ik veel te veel uren werk. Soms zelfs 7 dagen op 7, 55-62u. Zo heb ik amper tijd voor ontspanning en om mijn lichaam tot rust te laten komen. Dit moet zeker een negatieve invloed op dit alles hebben. Mijn lichaam denkt waarschijnlijk 'Ben je gek? Aan dit tempo werk ik niet mee!'
Eigenlijk hoop ik stiekem ook dat zodra ik zwanger ben dat ik daarna ook een ander uurschema kan aanvragen. Een normaal aantal uren werken en een klein beetje meer tijd voor mezelf nemen.. Dat is toch helemaal niet teveel gevraagd, wel? Het zal bovendien wel moeten zodra het kleintje er is want ik wil er voldoende voor hem/haar zijn.
Enfin, gyn stelde voor om vanaf volgende maand een extra handje te helpen en een IUI te doen. Als we dat al wilden tenminste.. Mijn man was meteen akkoord.Hij kijkt er immers ook heel erg hard naar uit.. Elke maand die teleurstelling in zijn ogen zien is écht niet fijn :(
Pff.. wat duurt wachten zo toch vreselijk lang!
m.
reacties (0)