Wat doe ik toch verkeerd?

Wat doe ik toch verkeerd..


Na meer dan een jaar proberen waarvan de laatste 3 rondes met Clomid & Pregnyl hebben we nog steeds geen positieve test in handen mogen houden. De hysterografie zag er ook prima uit. Ik voel dat ik het mentaal echt heel erg zwaar begin te krijgen.. Geduld is nu ook niet meteen mijn sterkste kant en misschien ben ik er gewoon teveel mee bezig, ik weet het allemaal niet meer.


Steeds vaker denk ik ook dat ik ander werk moet gaan zoeken omdat ik veel te veel uren werk. Soms zelfs 7 dagen op 7, 55-62u. Zo heb ik amper tijd voor ontspanning en om mijn lichaam tot rust te laten komen. Dit moet zeker een negatieve invloed op dit alles hebben. Mijn lichaam denkt waarschijnlijk 'Ben je gek? Aan dit tempo werk ik niet mee!'


Eigenlijk hoop ik stiekem ook dat zodra ik zwanger ben dat ik daarna ook een ander uurschema kan aanvragen. Een normaal aantal uren werken en een klein beetje meer tijd voor mezelf nemen.. Dat is toch helemaal niet teveel gevraagd, wel? Het zal bovendien wel moeten zodra het kleintje er is want ik wil er voldoende voor hem/haar zijn.



Enfin, gyn stelde voor om vanaf volgende maand een extra handje te helpen en een IUI te doen. Als we dat al wilden tenminste.. Mijn man was meteen akkoord.Hij kijkt er immers ook heel erg hard naar uit.. Elke maand die teleurstelling in zijn ogen zien is écht niet fijn :(


Pff.. wat duurt wachten zo toch vreselijk lang!



m.

412 x gelezen, 0

reacties (0)


  • lamootje

    Ik lees je laatste stukje nog eens. De teleurstelling in zijn ogen, als het weer niet gelukt is... Dat weegt bij mij byzonder zwaar. Sterker nog..ik heb dan wel eens de angst:'Als het niet lukt, beloof je me dan dat we wel samen blijven?' Misschien te triest voor woorden.. Ben ik dan te negatief? Komt het door dit soort gedachten dat het niet lukt? Is het dan MIJN fout? Want ook bij ons is er niks mis. Die druk is best groot. Niet dat het mij dagelijks enorm bezig houdt hoor ;) Dat niet. Het went op de 1 of andere manier. Hoewel..er zitten maanden tussen, poehee...rampenplan ben ik dan. Afijn.. ik wilde maar zeggen, dat ik je gevoel erg goed begrijp. Het maakt het er niet makkelijker op ;)

  • Lamootje

    Ik werkte 2 jaar geleden ook meer uren. Dat is drastisch vermindert. Sxheelt qua stress enorm! En je doetniks verkeerd. Minder mee bezig zijn?? Hoe? Ik heb mn eerste iui gisteren gehad. Ging prima. Heel veel succes deze week met de eerste iui!!

  • baby boo en booboo

    Natuurlijk ben je er steeds mee bezig.
    Minder werken zou sowieso goed voor je zijn...je leeft niet om te werken hè, je werkt om te leven.
    En je doet niks verkeerd... tis gewoon stomme pech