KDV en meer

Vorige week is onze dame voor het eerst naar het KDV verblijf geweest. Helaas was ze beide keren verkouden en de laatste keer had ze snachts ook nog heeel erg slecht geslapen… (dat verkouden is nu overgeslagen in ziek zijn… en behoorlijk benauwd hebben omdat ze nu ook moet hoesten…). Beide keren dat ik weg ging moest ze toch wel huilen. Gelukkig ging de leidster haar snel afleiden en toen ik nog door het raam keek was het huilen al over. Toen ik haar op ging halen en ze mij zag riep ze gelijk heel erg emotioneel mama mama mama (en zo door) Ik kreeg er tranen van in me ogen… Ze had ons echt gemist. Gelukkig vindt ze het ook wel erg leuk. Wanneer we aan komen fietsen en ze ziet et gebouw wordt ze helemaal enthousiast. Ze zeggen wel dat ze enorm moet wennen aan het groepsgebeuren. Logisch want ze komt eigenlijk nooit in contact met andere kindjes. Zo wil ze wel brood bij de andere kindjes van het bord pakken en als andere kindjes met te veel bij haar staan kan ze daar niet mee om gaan en gaat ze huilen.  Maar als het was rustiger is dan kan ze ook heerlijk spelen.

Praten gaat de laatste tijd ook in springen vooruit. Ik merk gewoon dat ze ze zo veel verder is dan 3 weken geleden. Er komen steeds meer twee woord zinnetjes. Maar ook steeds meer losse woorden. Wat ik erg fijn vind is dat ze nu steeds vaker nee zegt ipv gaat gillen als ze iets niet wil. Helaas horen we dat wel vaak nu ze ziek is omdat alles dan snel tegen zit. Maar soms kan het nog steeds ons heerlijke vrolijke meisje zijn! Het zijn ook gewoon bikkels ziek zijn en soms ook nog heerlijk kunnen spelen en doen alsof er nix aan de hand is.

Wat ik er zo leuk uit vind zien is dat ze nu ook gaat rennen. En dat doet ze dan achter de poezen aan bij me ouders. Dan heeft ze de grootste lol en de poezen maar weg rennen :P die vinden het niks.

Met mij gaat het ook iets minder, ben al voor de 10 keer dit jaar ziek… Wordt er echt gek van! Ben in de laatste tien jaar samen nog niet zo vaak ziek geweest als nu in een jaar….. Ook onze relatie zit nu in een grillige periode…. Gelukkig proberen we nu weer de goede kant op te gaan, maar het is wel lastig als het eerst maanden steeds een beetje erg afwaarts gaat. De gewoontes van dan zitten er gewoon in en die moeten er weer uit. Maar we gaan ons best er voor doen.

En slapen… ja sinds ze ziek is is het wel erg slecht… Er zijn twee nachten achter elkaar geweest dat ze/ en wij maar twee uur in totaal hebben kunnen slapen… Dat breekt op!! En de andere nachten maar een uur of 5 en dat ook gebroken…. Ze kan er nu ook niets aan doen.. Ze heeft het soms ook zo benauwd en dan hoest ze zichzelf weer wakker…

Ik hou maar weet is op want mijn college begint  ;P doei