Moederliefde

Ik zit op de bank, laptop op schoot, tv aan op HGT, en het kleine heldere scherm van de babyfoon staat naast me, Op het scherm zie ik een klein jongetje wat heerlijk in dromenland is, vingertjes bewegen zachtjes, zijn oogleden trillen heen en weer en zijn mondje maakt lieve smakkende geluidjes rond zijn speentje. Het liefste had ik hem nu bij me gehad, zijn wangetje tegen de mijne, zijn heerlijk vertrouwde geur, zijn betoverende oogjes. Een vleug van moederliefde gaat door me heen en laat me bijna huilen van geluk. Uren kan ik naar hem kijken...

Wat ben ik blij met dit kleine mannetje, als hij bij me op schoot zit en het uitschaterd van het lachen, ben ik bijna in tranen van ontroering, zijn mondje zonder tandjes wijd open, zijn oogjes groot, blauw en glanzend. Heerlijk ding. Dan stilte en zijn wachtende koppie totdat ik weer een gek geluidje maak, dan gaat zijn mond wagenwijd open, gooit zijn kleine hoofdje achterover en krijg ik weer de mooiste lach die er bestaat en vult mijn moederhart met nog meer liefde.

Ik wist niet dat dit gevoel bestond, pure liefde, liefde die voorbij alles gaat, dat groter aanvoelde dan de zon maan en sterren samen, onvoorwaardelijk en allesoverheersend. Nu pas weet ik wat moeders bedoelen als ze zeggen dat ze zouden sterven voor hun kind. Nu pas snap ik de liefde van mijn moeder voor mij, ook als ik weer eens wat uitgespookt had, maar ze was er altijd voor me. Ze was er voor me als ik van mijn pony afgevallen was, als ik gepest werd op school en veel later als mijn hart weer eens gebroken was door een foute jongen, diep in haar hart wist ze dat hij toch niks voor me was, en toch liet ze me los en van mijn eigen fouten leren. Wat moet dat af en toe moeilijk zijn geweest voor haar, ze wilde me beschermen en toch loslaten.

En nu ligt hier een kleine jongen in zijn bedje, een jongetje dat van een dochter moeder maakt, en van een moeder een oma. En vanuit mijn plekje op de bank kijk ik naar het kleine schermpje op de babyfoon en denk ik aan alles wat hij later mee zal gaan maken. Zal hij zijn eigen weg vinden, opgroeien tot een verstandige jongeman met ambities? Zal hij ooit zijn eigen gezinnetje hebben, met een lieve vrouw en een fijn huis? Zal hij, net als ik, dit pure geluk voelen, deze pure liefde? Voor nu maakt het hem niets uit, hij droomt heerlijk verder en zijn vingertjes bewegen zachtjes....