Guess what....

Na al een tijdje elke nacht te dromen over een echo was ik maandag toch echt klaar met mijn zogenaamde geduld. Ik moet en zal een echo krijgen, vandaag nog! Na een aantal echobureau ' s te hebben gebeld mocht ik er bij eentje diezelfde avond nog langskomen!!! Ik heel blij dus. Eindelijk een einde aan mijn niet te houden nieuwsgierigheid. Sanae wilde graag mee en de andere 2 kids wilde bij opa en oma blijven. Uiteraard veel te laat vertrokken dus nog bijna te laat ook haha. Typisch wij weer... En toen ik daar lekker, en toch op tijd, op de stoel lag zag ik het zelf ook al vrij snel. En de lieve echoscopiste beaamde het. Het is een JONGEN! Geweldig!! Net zo geweldig als de reactie van onze (nu nog enige) zoon. Al dansend Door de kamer riep hij: Gelukkig niet nog een tuttebel!