Slapenloze nachten!

Tjee, waar mogen we beginnen..

We hebben het overleefd!
Dat onze jaapie werd geboren was het een pracht manneke, hij sliep de eerste nachten al door en hiermee bedoel ik van 24-6. Natuurlijk snap ik dat dit de vermoeidheid van de bevalling is geweest. De eerste 10 dagen gingen van het lije dakje wat een top dagen waren dat zeg!

Daarna merkte ik al gauw dat hij meer slokjes bij mama wilde drinken, onrustiger werd tijdens het slapen, geborgen gevoel zocht. Beetje bij beetje werd het steeds erger.
Maand 1; Jaapie had uitslag op zijn billen, dus hup andere merk luiers, is het geen schimmel? Daarbij had hij maar ook mama Spruw want we waren beide ziek. Ik griep hij verkouden. bye bye weerstand! We gaven deze omstandigheden de schuld van weinig slaap in de nachten maar ook overdag.
6 weken; we gingen ons verlate afspraakje bij het cb bezoeken. Hier hebben ze Jaapie zo overstuur gemaakt dat hij een navelbreuk ervan op liep.. Joepie! Die arme schat had het zo zwaar, continu huilen, weinig slaap, veel bij papa en mama hangen. Wat was dat nou toch allemaal he?
Maand 2: Het ging nog altijd niet beter. een goed nacht ritme leek ver te zoeken, beetje bij beetje raakte we steeds meer over vermoeid. Wij niet alleen ook onze jaapie. Hij sliep bij een wandeling in de wagen verder niet. wat we ook deden hij sliep 20 minuten huilde een uur en sliep weer 10 minuten en zo ging het de hele dag door.
Ik had hier op babybytes een vraag gesteld wat kan dit namelijk toch zijn allemaal? waarom doet hij zo? wat is er aan de hand?
Ik werd gewezen op verborgen reflux.  Na wat zoeken naar informatie heb ik direct de huisarts gebeld die ook zich behoorlijk zorgen maakte en we verschillende spoed afspraken hadden vanwege het krijsen..
We werden direct met deze onderliggende gedachten doorgestuurd naar de kinderarts. Heel begrip vol werden we ontvangen en hebben direct medicatie voorgeschreven gekregen. YES! Komt er dan nu een betere tijd we moesten het 10 dagen de tijd geven. nog geen 5 dagen later belde ik het zh weer op. De assistente hoorde jaapie krijsen en mocht direct komen. Dat de kinderarts ons zag. kwam ze direct met een voorstel we zijn ten einde raad, zwaar oververmoeid en lopen op ons laatste eind. Of wij in wilde stemmen met een zh opname want wat hier gebeurde kon gewoon niet!
over het bovenste heb ik allemaal losse blogs in die tijd geschreven.

Nu is Jaapie 13 Maanden, en zo zijn de afgelopen maanden ongeveer gegaan..

Na zijn opname met zo'n 2,5 mnd hebben we een heel ander kind terug gekregen overdag! ja helaas alleen overdag.. De nachten gingen met de dag slechter en slechter.. het lijkt wel of hij een trauma heeft voor de nachten. Of meer pijn heeft snachts? ik weet het niet.. We hebben zijn bedje op dezelfde maat laten maken als zijn zh bedje was in graden hoek. Inbakeren gestart en voortgezet, baby massage, duidelijk dag en nacht ritme. Sinds die tijd nam hij 3x 1u slaap overdag, nog erg weinig voor zon jonge baby! Maar beter als 20 minuten. We hebben een sessie pre-logopedie gevolgd zodat jaapie ook flessen kon leeg drinken. Dit moesten we 1x daags volhouden.
met zijn 5 maanden trokken we weer aan de bel. de dagen gingen goed maar die waardeloze nachten waren we zwaar zat van. ik ging er aan kapot! We kregen een gezinscoach. Ik zag hier erg tegen op maar de arts wilde niet direct weer aan opname beginnen.
Precies waar ik bang voor was kwam nu naar boven.. het moest allemaal aan zijn voeding liggen. Ik moest pap, groente en fruit geven. Dan zou hij wel doorslapen...
JA JA! duhh natuurlijk volproppen zou alles doen veranderen en mocht gewoon van 23-7 geen voeding geven.. Nou ik zou mezelf niet zijn om hiermee in te stemmen. Na veel overleg en goed nadenken ben ik wel gestart met pap... 2 avonden geprobeerd wat een drama was dat zeg. en het ergste resultaat sinds die dag weigert menneer weer de fles en geen pre-logopedische foefjes die werken.. KAKSOOI had ik toch maar geluisterd naar mezelf.. Met me kop in de wind heb ik deze gezinscoach verteld dat onze samenwerking niet meer ging werken.. Ik weet zeker (gezien ik mijn kind ken) dat het niet aan zijn voeding ligt! al beweerde hij anders gezien zijn ervaring in de baby/kinderzorg..
Moedeloos, hopeloos, hulpeloos, vermoeid zo gingen de dagen voort als er een goede nacht was geweest lichte mijn wereld heel even op! even adem halen wat is dat fijn..
Je gaat waarderen dat je eens kan slapen na al die nachten en hij kwam rond de 5/6 mnd zon 4-6 keer per nacht.
weer een afspraak bij de arts na zijn 6 mnd. Ik alles verteld hoe het gegaan was en hoe het voort ging.. de afspraak werd over 3 mnd terug komen tenzij het echt niet gaan dan kunnen we een opname inplannen.. We hadden namelijk ook een kleine periode achter de rug van de 6e ziekte, dit maakte alles nog erger dan het al was..
Je voelt je onbegrepen en zwaar aan de kant gezet. met zwarte wallen loop je weer verder dag in dag uit.

Met 9 maanden je raad het al, veel beter ging het niet! Sterker nog werd alleen maar erger we zijn verhuisd naar een een gezins woning hebben hem over gezet naar een eigen kamer een rustige kamer! zijn bedje bleef zoals ie was.. gemiddeld werd de nacht zon 6-8 keer onderbroken en soms begon de dag al om 3uur volgens menneer!

we zijn in een neerwaardse negatieve zwarte BLEEEHH spiraal terecht gekomen en geen van ons heeft de kracht om hier uit omhoog te klimmen alles maar dan ook alles maakt het erger dan het al was. Elk minuutje slaap koester ik!
Onze afspraak bij de kinderarts. Nou ben nog nooit zo nuchter naar een afspraak gegaan als deze. De vraag 'Hoe gaat het?' kreeg de kinderarts een niet te ombouwend antw op. ' kut, hij slaapt nog slechter dan dat hij al deed ik ben kapot, me vriend is sago vanwege zijn werk en het bijna niet meer slapen, de relatie gaat er aan onder door en ik zelf al helemaal' Tja heel veel anders ligt het namelijk niet!
Onze gedachten hierachter was nog nuchterder, laat ons maar naar huis gaan en we zien het over 3 maand wel weer verder... gelukkig god dank! kwam daar een voorstel

Een nieuwe opname. Maar de maand december kwam in zicht.. Kerst, oud en nieuw uhhhh ik ga niet eerst 1a2 weken zh bivakeren om vervolgens door de herrie weer opnieuw een nachtdraak te hebben!
We hebben afgesproken dat hij dan pas in januari opgenomen werd zodat de feestdagen voorbij waren en het gewone leven weer stabieler zou verlopen.

Januari 2014! Tja toen was het zo ver minimaal een week opname, brachten we onze draak die inmiddels schrik niet zon 8-12 keer op een nacht krijsend wakker was!
ik zei met een grijs (en zwaar verdriet) zo maak die zustertjes hiero maar eens even knettergek!!!!
Ik kom de eerst volgende ochtend terug want mocht niet bij hem slapen zodat ik zelf kon gaan leren slapen.. mijn ritme was immers ook vaak wakker worden..
Menneer sliep nog!!!!! hij was maar 1 keer wakker geworden WTFFFFFFFFFFFFFF! wat was ik boos, machteloos, verdrietig en zat ik er toen toch volledig doorheen!

sinds die nacht 15-1-14 slaapt hij door.. ja ik kon weer leren doorslapen... we hebben de week zh opname volbracht en thuis een nachtlampje aan gedaan...
Hij slaapt ein-de-lijk DOOR !!

Dit alles heeft me wel iets doen laten inzien... dat mensen soms echt om iets lopen te zeiken terwijl ze het goed hebben.. Ik geniet nu van slaap, niet alleen slaap ook een avond rust, en eigenlijk ook niet alleen die twee. Ik ben dankbaar voor mijn slaap en rust die ik eigenlijk voormezelf heel hard nodig heb!
Ik heb elke nacht met liefde voor hem gezorgd, heb gehuild van verdriet, frustratie, machteloosheid, onwetendheid. want wat was dit nu???
Dat is een vraag die we nooit komen te weten. Het was er in geslopen en we branden nu een lampje.. tja hij slaapt ! dus maakt ook niet meer uit..

Behalve dat ik mijn verhaal heb verteld en dat ik mijn hart heb gelucht, hoop ik dat mensen, moeders, vaders begrijpen dat babys ons snachts nodig hebben ookal zijn wij moe en hebben we de dag maar weer met zwarte wallen door te komen..
Ja het is vervelend! Maar je kan en mag niet van een super jong kind vragen om door te slapen! Dit doet hij of zij echt pas als het er aan toe is en vertrouwd genoeg voelt om zelf weer terug in slaap te vallen.
Ik ben blij dat ik dat vertrouwen nu kan geven en mijn zoon dit aangrijpt ook voor zijn eigen rust!

Ik ben niet trots op hoe het is verlopen, en voor mij is dit misschien ook wel een reden om nooit meer een kind erbij te krijgen.
want als er een ding is zeg ik PETJE AF voor nacht ouders! want dat is de zwaartste job die er is!

De Mama van Jaapie (en miepje)