Droombevalling

Alweer een goede week geleden ontvingen wij met veel liefde onze Jaap!

Zoals het allemaal begon.
Dinsdag 12-2 hadden wij onze wekelijkse controle in het ziekenhuis. Zoals ik eerder omschreef werd daar gesproken over inleiden onder de voorwaarde dat de boel al redelijk klaar was beneden.
Ik bleek 3cm ontsluiting te hebben dus het kon elk moment beginnen!
Die dag hebben we de afspraak gemaakt om ons te melden 19-2 7.30u in het ziekenhuis, we hadden dus een kleine kans om nog zelf te bevallen!
De dagen vlogen voorbij en voor we het wisten was het zo ver!

Dinsdag 6.30 ging de wekker, snel eruit laatste was opvouwen, dochterlief in de kleren heisen onszelf. even snel broodje maken en drinken mee en hup tassen pakken en naar opa en oma rijden. Miep afgezet en tot vanmiddag zeiden we.
7.30u in het ziekenhuis,
7.45u aan de ctg, verre van weeen activiteit te bekennen!
8.30u Medisch verloskundige kwam binnen samen met haar stagaire. "he! wat leuk ben je er weer" Ja, we werden weer geholpen door me oud collega net als bij Miep. Met deze verloskundige ben ik destijds op dezelfde dag ingewerkt. Gezellig! Direct vroeg ze "en hoelaat denk je te gaan bevallen" Mijn antwoord was "tijdens jou lunch!" 
Daar begon dan het echte werk! Eens even voelen, mijn baarmoeder lag nog lekker naar achteren dus mocht nog vuisten maken onder me kond. Jahoor 4cm ontsluiting! laat dat een nog mooier begin zijn!
8.40u vliezen zijn kunstmatig gebroken, de electronen werden geplaatst, losgehaald en opnieuw geplaatst.
9.05u Ik gaf mijn waarschuwing dat ze op mijn hand het infuus moesten prikken, toch gingen ze aan de zijkant proberen, de zijkant is flink beurs en uiteindelijk werd het toch op mijn hand. Infuus gestart met 30 ehpm
9.35u Infuus werd opgehoogd naar 45 ehpm, de electronen wouden nog niet doen zoals het moest en werd er weer op de ouderwetse manier via de ctg een hartslag opgemeten.
10.00u Infuus werd opgehoogd naar 60 ehpm
10.10u Ik had al wat harde buiken, maar steeds duidelijker kwamen zij aanzetten en regelmatiger. Helaas vanaf nu kwamen er ook rugweeen bij, deze waren een stuk minder prettig. Ik ging vanaf nu liever op mijn zij liggen en had graag een flinke duw in mijn rug.
11.15u Er werd gevraagd hoe het ging, ik voelde mij vrij goed, had genoeg tijd om op adem te komen en dacht continu "mijn prikje komt zo." De stagaire zei "dan moeten we eerst weten hoever je bent" Terwijl ik dacht hoe langer ik het uitstel hoe dichterbij de natuurlijke bevalling komt! Blijf rustig, ontspan des te sneller heb je die verdomde 10cm! Toch even tussentijdse controle, want of de weeen moesten langer duren of ik moest al flink vorderen. Daar was het onderzoek  7cm, conclusie infuus blijft op 60. Direct werd er een 3e poging gedaan om de electronen aan de praat te krijgen. Jippie! Eindelijk lukte het. Mooie was de kleine was hierdoor ontzettend actief alle drie de keren vond hij het vrezelijk dat gepor en geshor aan zijn hoofd! Geef hem geen ongelijk. Overigs was dit de laatste poging.
Omdat de tijd nu begon te dringen zei ik tegen mijn vriend "mijn wensen lijstje, wil je die even pakken?"
Zoals de meeste weten is met Miep van alles gebeurd wat me zwaar op het hart ligt. Ik wou bv geven maar dat ging bijna mis. Ditmaal stelde ik mij in op de meest bizarre dingen en zo besprak mijn vriend dat ik het liefste de kleine direct bij me wou, huid op huid contact en zelf dus zonder verpleegkundige wou aanleggen! Juist omdat het ziekenhuis de kinderen naar je borst toe duwt!
Ja je moet er maar aan denken tijdens je weeen, en je er vooral druk om kunnen maken!
11.50u Nadat ze zo'n 10 minuten weg was voelde ik meer drang om te persen ik wachte een wee af, en nog een wee en nogmaals een wee en toen heb ik het toch even aangekaart aan de verpleegkundige. Zij ging voelen aan mijn buik en inderdaad persdrang! Zij ging de verloskundige halen zodat het echte werk kon gaan beginnen.
11.55u in mijn ogen begon de tijd te dringen en ik zei tegen me vriend "druk a.u.b op dat knopje" de verloskundige was er helaas nog steeds niet! Al snel kwamen ze toen binnen gehobbelt. en zij zegt druk maar zachtjes mee en ik zei direct NEE! Eerst wil ik weten of ik 10cm heb anders duurt het nog langer.
Inwendig onderzoek en ze zegt jahoor je heb 10 dus ga je gang. Mijn antwoord was "ahhh super, lieverd nu gaat het echte werk beginnen!" Ik hoor ze met zijn alle zeggen "uuuh je bent al een tijdje bezig met bevallen hoor".
12.05u Ik hoor de verloskundige zeggen "vijf over twaalf actief begonnen met persen" Ik zei direct "ik zei toch tijdens je lunch!"
Het persen, dat was dan ook wel het vrezelijkste van me hele bevalling. De pijn in mijn bekken, die benen optillen dat was echt pijnlijk. Meermaal riep ik sorry, ik kan me benen niet meer optillen, auw auw auw!
Wat heb ik toen die rot heupen/bekken vervloekt zeg! bah Hierdoor verloor ik helaas veel kracht. Gelukkig moedigde ze met zijn alle me heel goed aan.
Dat de kleine er bijna uitkwam zei ik nog snel "foto's!" Het is maar net waar je aan denkt natuurlijk.
12.22 geboren Jaapie! Onze prachtige zoon, wauw wat was ik opgelucht zeg. Dan komt direct de vraag "ben ik uitgescheurd???" Jaapie is namelijk veel groter dan Miep dus we gingen er vanuit dat ik dit keer echt niet heel bleef!
Om 12.35 werd de placenta geboren en werd ik nagekeken. Alles was heel alleen had ik een schaafwond op me urine gedeelte kortom, dat worden een paar pijnlijke dagen met plassen!
Van Miep had ik een kneusing want zij had nog even vast gezeten, zij had destijds ook een paarse plek op haar hoofd. Jaapie kwam goed eruit en hij had alleen zijn electronen en ik klein schaafwondje.
Zo dat is ook weer gepiept.

Ik kan vertellen dat ik tot ruim half 12 kon lachen, tot half 12 de meiden via fb-bb op de hoogte hield over de bevalling. Dat mijn vriend op het laatst alleen de kruik even aanduwde tegen mijn rug en washandjes op mijn gezicht deed. Verder lag ik heerlijk ontspannen op het bed. De weeen waren echt super goed te doen vooral in verhouding met Miep haar bevalling waar ik een weeenstorm had. Had ik deze nu weer verwacht.
Gelukkig heb ik dat dit keer niet gehad net als de beenweeen van toen ook niet!
We hebben een bevalling van 3u en 42 minuten gehad, zonder scheuren vanaf gekomen.

Na de bevalling was mijn wens om zelf mijn kind aan te leggen deze kwam uit! wat een prachtig moment was dat zeg. Ik had geen geduld voor de borstcrawl, omdat mijn angst voor ingrijpen te groot was. heb ik mijn zoon naast me gelegd en een klein beetje geholpen. Wat een natuur talent zeg direct goed!

We hebben op ons gemak onze ouders gebeld en broers/zussen. 3u na de bevalling mochten we al naar huis, kregen we opstart kraamzorg en hebben we nog in stilte genoten van onze kleine man. savonds laat hebben we het op internet aan de andere mensen verteld. Eerst wouden we in alle rust genieten van elkaar.

Zoals mijn wensen waren, zijn ze uitgekomen, ik had een droom van een vrij pijnloze (op het persen na) bevalling!
Dit wens ik werkelijk iedereen toe (op de bekken problemen na).

Mijn mini, onder een spuugdoekje!

Vandaag was ik eigenlijk uitgerekend, maar vandaag ben je alweer 1 week jong!
Verdere update volgt wanneer ik tijd heb/maak :)