2 jaar borstvoeding =)

Vandaag hebben we nog een mijlpaal behaald!

Vandaag geef ik 2 jaar borstvoeding,
maar ook krijgt me dochter het nu 2 jaar!

dat betekend dat we de WHO-norm hebben behaald!

Zo'n dag hoefde van mij niet geheel stilletjes voorbij te gaan.

De taart is een klein beetje de afsluiter van de borstvoedings periode,
mijn dochter begint er klaar mee te raken, van mij hoeft het ook niet persee.

Onze borstvoedingsperiode bestond vaak niet uit een roze wolk.
Zo begon het allemaal zo'n 16uur na de geboorte.
Eerder kregen wij geen mogelijkheid om te voeden of uberhaupt te zeggen dat we borstvoeding wilde geven.
Teklein, maar optijd werd ze geboren, een klein teer poppetje van 2 kg.
De eerste 4 dagen werd je helaas bijgevoed met kunstvoeding, niet omdat ik teweinig melk had, nee omdat mijn melk te dik was en niet door de spuitjes van de fingerfeeding heen kon.
Na 4 dagen kwam mijn lieve kleine meid thuis met een gewicht van 1920 gram, onvoorstelbaar verrast waren wij allemaal. Juist omdat de arts de hoeveelheid voeding niet kon zien, maar het kolven bracht toen al 220cc op per kolfbeurt! Daarnaast voedde ik nog live.
Je kan nagaan dat dat flinke stuwing gaf, wat geen prettig gevoel was.
Ik had pijn bij elke aanleg, elke zuigtechniek, douche, alles op mijn tepels deed pijn.
Ik dacht dat het ontwenning was, maar wist dat borstvoeding geen pijn mocht doen.
Na een lactatiekundige wist ik ze ligt goed aan, ik had geen kloven, geen borstontsteking niets geks!
Zo zijn we door gaan voeden tot het met 6 weken wat minder werd, maar de pijn was nog niet weg.
De winter heb ik gelopen met een lap, een lap en nog een lap plus bh, shirt, trui en vest en nog deed het extreem pijn. Ik snapte niet dat dit bij borstvoeding hoorde. Hoe kan dat toch?
Het voedde zelf ging ondertussen als een trein, met 4,5 maand kreeg mijn dochter helaas last van clusteravonden. daarnaast kolfde ik vanaf het begin elke avond en die kreeg mijn dochter ook elke avond in een fles, het varieerde van 180-220 cc op een kolfbeurt. Best knap al die tijd terwijl de rest live was.
Savonds was me dochter te moe voor de borst, haar laaggeboorte gewicht vergde veel om te groeien. Dit ging dan ten koste van de goede voedingen. waardoor dit op medisch advies was.
Helaas ben ik dat me dochter een maand of 5 was extreem afgevallen, ik was op zijn laagste 49kg, dat terwijl ik voor de zwangerschap 58woog. In mijn omgeving probeerde mensen mij te overtuigen te stoppen, want borstvoeding moest het probleem zijn. Nu weet ik beter, het was de stress van totaal iets anders. Ik ben blij dat ik doorgezet heb, hulp gezocht heb met aankomen en nu een jaar later eindelijk 54kg weeg.
Steeds meer begon ik te leren over borstvoeding, steeds meer zag ik hoe andere het hadden. Het werd voorjaar en ging eindelijk lekker ze was toen +- 8 maanden jong. De pijn werd eindelijk dragelijk, niet alleen dragelijk maar ging ook zonder tandenbijten en traan ogen. Wauw eindelijk! me lichaam moest gewoon lang wennen? Geen idee. Het werd lekker warm buiten voeden was niet meer zo verplicht en gaven toen nog +- 4 voedingen per dag.
Het eerste jaar was verstreken, de anderhalf zat er aan te komen in de winter, heel gek ik had deze winter geen extreme last van me borsten zelf. me tepels daar integen deden weer pijn.
Sterker nog ze barste gewoon kapot. de gescheurde vellen hingen er los aan.
Ik heb stefan, danielle en judith een mail gestuurd met daarin foto's en ook het pijnlijkste wat ik voelde beschreef ik er in. Geloof me dit gun je niemand!
Toen dachten zij alle 3 het zelfde, "fenomeen van Raynaud" Nooit van gehoord natuurlijk.
Ik naar de huisarts gegaan en verteld hoe en wat, die durfde direct al die diagnose te stellen gezien de uiterlijke vertonen. Daarnaast direct door naar de reumatoloog waar het ook direct bevestigd werd.
Eindelijk, eindelijk begrijp ik waarom mijn borstvoedingsperiode zo pijnlijk begon!
Ik kan alles een plaats geven, maar nu ook op de juiste manier handelen.
Helaas zo'n 3 weken terug barste ze weer omdat ik met kippenvel buiten zat. Ook in de lente/zomer moet ik dus goed opletten dat het daar niet koud word.

Ik heb ondanks mijn ziekte, ondanks de pijn en pijnlijkste aanvallen,
Heb ik een super borstvoedings periode gehad!
Op mijn raynaud na heb ik verder nooit geen klachten gehad.
Wij hebben iedere dag weer genoten en we genieten nog!
Maar nu wordt het langerzamerhand wel tijd, tijd voor ons allebei om van het borstvoedings momentje een knuffel momentje te maken, maar we gaan nog even door. stoppen op data begin ik niet aan.
We zullen vanzelf op een ochtend elkaar aankijken en precies weten wat we bedoelen!
precies zo als ik wens dat het gaat, precies zoals het hoort.

Trots op mijn dochter dat zij 2 jaar bij mij heeft willen drinken,
trots op mezelf dat mijn lichaam in staat was 2 jaar te voeden!
Terugblikkend op een mijlpaal in ons leven, die we samen hebben mogen delen!