Sinds de laatste 2 weken merk ik dat alles wat zwaarder word..lichamelijk, slecht slapen, zware buik en vooral moe. Op mijn vervangende werk wat ik doe waar echt geweldige collega's zitten (vliegen mocht niet meer) hadden ze mij al gezegd de bedrijfsarts te bellen en eigenwijs als ik ben wilde ik dat natuurlijk uitstellen. In mijn koppie zit immers "niet zeuren maar doorgaan". Dus gister eindelijk toch maar de bedrijfsarts gesproken en die vertelde mij meteen mijn werkdagen te gaan halveren. Dit ook met kans op vroeggeboorte waar ik op het moment best angstig voor ben. Het lijkt wel of we van de ene in de andere angst vervallen he?! Eigenlijk was ik wel opgelucht dat ze het vertelde dat ik moest halveren..ben s'middags echt kapot en als ik dan met ov naar huis moet dan waggel ik echt over straat. Ook raadde ze me aan in mijn 30e week helemaal te stoppen met werken..vond ik wel even schrikken...ik heb zulke lieve, leuke collega's en dat betekent dus als het echt te vermoeiend wordt dat ik na 5 weken daar klaar ben. Afscheid dan van deze leuke vervangende werkplek waar ik toch wel wat lieve kennissen aan over heb gehouden.
Nu na ook gister het verhaal van faithlin (ook babybyteslid) te hebben gelezen dat zij met 25 weken is bevallen van haar twee zoontjes ben ik wel wakker geschud..ik ga echt rust nemen! De mannetjes moeten echt nog even binnen blijven!!!!!
Groetjes en pas goed op julliezelf!
Milan
reacties (0)