Koppijn....
Hej hoi...!
Even een klein blogje, want ik zit er eventjes een beetje doorheen... Absoluut niet wat betreft het mama zijn, daar gaat alles helemaal goed mee. Loekjelief is een enorm vrolijk en rustig mannetje. We hebben in de bijna 17 weekjes alweer nog maar 2 keertjes een huilhalfuurtje gehad. De 1e keer de middag na zijn 1e prikjes, de 2de keer de dag na zijn 2e prikjes. En echt, verder vindt meneertje lief het allemaal prima en best. Heeft geen pijntjes, geen moeite met slapen, drinkt prima en vindt in badje gaan geniaal. Inmiddels heeft hij ontdekt dat bewegen in zo'n klein badje erg tof is en dus klotst zo'n 2derde van zijn badinhoud elke keer vrolijk over de rand van zijn badje.... De eerste weken zat loeklief in de tummietub of hoe je dat ook schrijft. Maar ik vind dat toch een beetje een vreemd ding... Je kan die kleine helemaal niet lekker poetsen en hij kan ook geen kant op. Hij wilde graag op en neer hopsen en dan in zo'n tummietub... Dat werkt niet echt. Dus nu gewoon lekker in dat andere badje, al is dat toch ook een beetje klein aangezien meneertje het fijn vindt om rond te spartelen. Ik bescherm op die momenten met man en macht zijn hoofdje en v oetjes, maar heb geen 4 armen dus soms butst hij overal tegen aan. Hij blijft het grappig vinden dus heb er zo wel vrede mee. In het grote bad blijft een groot succes... dan kan hij zo heerlijk alle kanten op drijven! En Brammetje erbij, die af en toe heel serieus zegt: nee loekje, even aan de kant loekje...LOEKJE.....
Met Bram gaat het ook erg goed. Sinds een paar daagjes heeft hij ontdekt hoe je moet fietsen en dus crossed hij de gehele tuin en het gehele huis door. Met de dag gaat hij meer vaart maken, het ziet er soms een beetje griezelig uit... Maar gelukkig weet hij waar de hendel van de rem zit, te pas en te onpas gebruikt hij dat ding... Alsof hij tijdens zijn ritjes in een soort van missie zit, erg grappig om te zien... Hij krijgt steeds meer fantasie, zo mooi! Hij klets tegen van alles, heeft ontdekt waar de miertjes wonen en is al bezig met een verhuizing voor strakjes (zand op de auto leggen en hup, naar het nieuwe huisje rijden...wat in zijn ogen aan de andere kant van de tuin is. Bij vertrek zegt hij nog heel lief: Ben zo terug hoor...! Eeeeeeven wegbrengen.... !) Hij vindt het geweldig als we naar het nieuwe huisje gaan en heeft zelfs al een spijkertje in de keuken geslagen (op een plek waar het mocht!). De zandbergen voor het huis zijn natuurlijk fantastisch en hij vermaakt zich er prima! En terwijl Brammetje zich onder aan het graven was in de berg met zand (we letten op eventueel verdwijnende kindjes in die berg hoor, geen paniek...) ben ik met Loek in mijn armen de laatste smeertjes verf op de muur aan het plaatsen. (Verf op waterbasis, en goede ventilatie, ook hier: geen paniek...) Maar goed, dit was enkel pas het toillet, de rest moet nog ;)
Maar nu even komend op de titel van deze blog: Koppijn...
Sinds ik in verwachting was van Loekje heb ik best vaak enorme hoofdpijn. Aan het begin zelfs even in het ziekenhuis gelegen omdat ik echt even niets meer kon verdragen. Scans en alles gemaakt en gelukkig niets engs in het hoofd te zien. Maar sindsdien krijg ik vaak zomaar opeens een lichtere vorm terug en dat is te omschrijven als migraine. En echt, hoopfdpijn is niet fijn, maar dat migraineverhaal slaat helemaal nergens op... Ik kan geen kant op, zak soms een beetje in elkaar... 1 kant van mijn hoofd ontploft zo'n beetje en weet niet wat te doen... En zo ben ik dus vandaag thuis... Kindjes zijn bij mijn mams en ik weet me geen raad met mezelf... Slapen lukt niet, en iets nuttigs doen al helemaal niet... Ik zou heel graag willen dat ik kon slapen... gebruik maken van het feit alleen thuis te zijn, bijslapen., even tijd voor jezelf... maar tja, ik verga van die stomme koppijn... Heeft iemand al eerder gehoord dat migraine is opgetreden naar aanleiding van een zwangerschap? Had voorheen hier echt nevernooit last van.... Zo maf...
Ik ga mezelf richting douche begeven, dan maar eens kleertjes aan doen en op Job stemmen. Gisteren nog een poging gedaan om het lijsttrekkerdebat een beetje leuk te vinden maar het ging echt helemaal nergens over... Iedereen was enkel bezig zijn eigen zegje te doen en een echte leuk debat was ver te zoeken... Ik ben niet zo'n fan van Freek de Jonge maar vond het toch erg vermakelijk om na afloop zijn conference te bekijken. Dat maakte het allemaal weer wat grappiger. Worden jullie niet een beetje moe van al die heldhaftige uitspraken van sommige politici? Ik vind het behoorlijke oneliners die ze de lucht ingooien ... en hopen dat het Nederlandse publiek daar voor valt... De tijd zal het leren, ik kan niet wachten tot vanavond 9 uur.... Het is gewoon echt een beetje spannend... God mag hopen dat de Nederlanders zich niet laten verleiden door domme uitspraken.... Het is een gekke tijd, die crisis...
Na het stemmen toch maar mijn bedje in en een beetje duimen, misschien doet het wel wonderen ;)
Liefs!
reacties (0)