Lieve lieve lieve lieve iedereen!!!!!!
Ik voel me HEEL niet lekker, heb enorme koppijn en m'n buik draait zich continu om!! ZO fijn!!!!
WANT ik denk dat ik echt ongesteld aan het worden ben!!!!Het is in de namiddag een beetje meer geworden en het is ook donker van kleur. Serieus, ik ben zelden zo blij geweest... (oke, niet zo blij toen ik in verwachting was, toen ik de kleintjes op de wereld heb gezet, toen ik daanlief leerde kennen.... maar toch! Heel heel heel blij zoals bram dat kan zeggen!!!)
Echt.... het gehele scenario is door m'n hoofd gegaan... Loekje drinken geven en ondertussen werd Loekje gestoord door schoppende voetjes van de kleine in de buik... Zulke rare acties... Ik had een HELEBOEL rare opmerkingen gekregen, mijn mams zou ik tranen zijn uitgebarsten en daan en ik zouden een enorme heftige tijd tegemoed gaan.... Oei oei oei wat ben ik blij...
Wat wel erg geinig is, is dat we opeens heel erg bezig waren met: misschien komt er een derde kleintje... En ik zou denk ik erg graag 3 kleintjes op de wereld willen zetten, maar dacht dat Daan het wel even heel erg gehad had... Maar niets is minder waar... Daantje was echt deze 2 dagen zo lief... Hij zei de hele tijd: marietje, als het zo is dan is het zo en gaan we proberen er een hele mooie zwangerschap van te maken. En een derde kleintje is meer dan welkom.... Dat is toch een toffe reactie, of niet soms!? Maar goed, ik moet er dus nog absoluut niet nu aan denken... Eerst eens even zorgen dat kleine Loek wat groter is, dat we alle aandacht aan die 2 kleintjes kunnen geven en dat niet dat verstoord wordt door een mama die ziekjes is omdat ze in verwachting is. Nee, nu qualitytime voor onze 2 spruitjes...!!!
Wel even ter duidelijkheid: mocht ik in verwachting zijn geweest dan was die kleine krum echt heel erg welkom... En ja, dan zou het verhaal de ronde gaan dat het een ongelukje zou zijn geweest, een ongelukje, maar zeker geen foutje....
Het is heel vreemd om 2 dagen in onzekerheid te hebben gezeten.... Het rare is dat je dus een klein beetje ervan uit gaat dat het zo is, om geen idee welke reden... Mijn mamagevoel is nog zo ernstig aanwezig dat ik me meteen zorgelijk voelde voor eventueel iets in mijn buik... Dat ik het nu al wilde beschermen, zonder ook maar zeker te weten of er wel iemand zou zijn.... Mooi man, die natuur....
NU, ik lig met een kruikje op de bank, lieve Loek is netjes om 7 uur gaan slapen, Brammetje om half 8 en nu het huisje weer schoon en opgeruimd is ga ik even lekker theetje doen en filmpje kijken. Daanlief aan het werk, morgen eindelijk eindelijk een heel dagje samen....!!!
Heel veel liefs en echt enorm bedankt voor al jullie lieve berichtjes... Zo lief dat jullie meedachten....
Liefs!
reacties (0)