Tiktiktiktiktik
Tiktiktiktik
Gistermiddag kwam ik voor het eerst sinds tijden weer eens dat kneuterige programma de verloskundigepraktijk tegen op de tv en natuurlijk bleef ik even kijken.(ik bedoel, je bent zwanger of je bent het niet...) Na enkele minuten kijken verscheen er in de handen van een verloskundige een ouderwetse, ik denk antieke toeter tevoorschijn waarmee de verloskundige de buik van een mevrouw betaste. Natuurlijk met doel de hartslag te horen. Ik was in 1e instantie lichtelijk verbaasd aangezien ik niet wist wat haar beweegredenen hiervoor waren. Ik bedoel, zulk high tech materiaal heeft de verloskundige al niet tot haar beschikking, waarom in vredesnaam gebruikt ze een oermiddel uit 1800. Het ziet er een beetje knullig uit voor de kijkers thuis (het gaf mij weer een soort van bevestiging dat ik echt niet zo fan ben van verloskundigen, maar goed, dat is weer een heel ander verhaal en daar gaan we het gewoon even niet over hebben ;) ) en al zou ik daar zo op die bank hebben gelegen zou ik lichtelijk in de lach schieten van wat de verloskundige aan het doen is...
Maar goed, het had een doel. Een vermakelijk doel zelfs! WANT zo blijkt, en wat dat aan gaat ben ik dus toch een enorme leek op dit gebied..., wat blijkt, je kan gewoon als je je oor op je buik zou kunnen leggen de hartslag van je kleine krum in je buik horen! Wist ik veel! Ik wist dus echt niet dat dat kon... De verloskundige op tv zette zelfs een kruisje op haar buik zodat ze thuis het uit kon proberen. (niet op haar eigen buik nee, op die van de moeder in spe....
Dus gisteravond in bedje dropte vriendjelief zijn oor op mijn buik en serieus, hij hoorde het METEEN.
We hebben nog een extra controletest toegepast (mijn pols voelen, en buik luisteren tegelijkertijd) en jawel, hij hoorde vrolijk het hartje kloppen... Nou, ik zou zeggen: geen controles meer nodig! Als ik me maar even onzeker voel vraag ik daanlief gewoon om zijn oor even te gebruiken en je weet meteen of er uberhaupt nog leven zit in die buik! Zo handig.... Maar ja, jammer dat onze eigen elasticiteit afneemt naarmate de zwangerschap vordert... (niet dat ik mijn oor voordat ik in verwachting raakte ook maar een beetje in de buurt van mijn buik kon krijgen, maar toch...)
Was echt een nieuwe ontdekking hier, maar misschien ben ik de laatste op deze maffe babybytes die hier achter is gekomen... ;)
Anniehoe, hier gaat alles goed, rustig aan doen, en dan gaat het goed. Onzekerheid is minder, we gaan er gewoon voor alsof dit de normaalste bevalling ever gaat worden en doe net alsof ik er enorm naar uit kijk .. ;) Ik kijk er naar uit om kleine frum te zien, zo zo zo zo erg... Enkel de bevalling heeft nu opeens een lading gekregen die ik voorheen absoluut niet voelde.. Heb geen angst voor mezelf, komt goed dat bevallen... ik denk alleen maar aan kleine krum tijdens de bevalling.... Ik duim gewoon nu alvast!
Liefs aan jullie!
reacties (0)