Poe hej, wat een tranen!
Poe hej wat een tranen!
En dat enkel en alleen om onze kleine krentenbol Bram...
Wat is er aan de hand denken jullie nu, ik leg het even uit.... Brammetje lief gaat elke dinsdag naar de moeder van Daan. Oma dus. Ik breng hem dan in de ochtend daar naartoe, zo rond 07.00. Ik moet een aardig eindje rijden naar m'n werk en dus vroeg op pad. Dinsdagmiddag had ik helaas vergadering tot na 5 uur en was ik pas om 18.00 bij de oma om brammetje op te halen. Thuis aangekomen wilde bram TOTAAL niet naar bedje om 7 uur en heeft hij anderhalf uur op schoot heel stil tv zitten kijken met mij. Papalief had een late dienst en kwam pas laat thuis... De volgende ochtend zijn Brammeneer en ik samen om 07.00 de auto ingestapt om naar m'n werk te rijden. In dat dorpje woont mijn moeders, dus de andere oma. Die past op de woensdag altijd op. Ik wederom pas weer rond 17.00 daar weer thuis, wij een hapje eten en bram en ik weer terug in de auto op weg naar huis. Komt er op neer dat ik brammetje dus bijna 2 dagen niet gezien heb, en brammetje ons niet... Nu is het zo dat hij vrijdag altijd naar het kinderdagverblijf gaat omdat ik dan ook werk. En ik blijf dat moeilijk vinden om hem weg te brengen... Hij heeft het er altijd dik naar zijn zin maar als ik hem aan een van de juffen geef daar moet hij ALTIJD ernstig hard huilen en stromen de traantjes over zijn wangen... Ik loop dan dus weg terwijl mijn kleine krentenbol alleen maar bij mij wil zijn.. Echt hardverscheurend vind ik dat dus... Maar goed, dinsdag, woensdag en vrijdag bram niet bij ons.. op zich nog te doen.. (Al vind ik het eigenlijk een beetje veel... ik mis hem dus gewoon echt die dagen...) Maar nu het stomme. Op de donderdag zijn brammetje en ik altijd heerlijk saampjes thuis. Papalief zit dan de hele dag in Utrecht en wij kunnen lekker freubelen. Nu wil het zo zijn dat ik vanmiddag naar mijn paps moet (die woont in een verpleegtehuis inmiddels, gaat niet zo goed, lang verhaal...) Maar goed, vanmiddag moet ik daar naartoe om een euthenasieverklaring met hem te tekenen... Tevens krijgt pap een zwaardere indicatie waardoor we hem moeten verhuizen. Nu goed, allemaal niet zo erg vrolijk MAAR nu moest brammetje dus naar het kinderdagverblijf deze middag! En serieus, ik had/heb het er ZO moeilijk mee...!! Vanochtend heerlijk saampjes gegeten, gespeeld enz enz... Hij stapt nog lief mee de auto in zo van: we gaan vast iets leuks doen... En rij ik dus doodleuk naar het kinderdagverblijf... Wij daar aangekomen kreeg ik eerst een beetje boze leidster over me heen omdat ik brammetje tijdens de lunch bracht en niet pas om geen idee hoe laat eigenlijk... Dus ik uitleggen: brammetje is moe, en als ik hem thuis eten geef en de fles wil hij meteen zijn bedje in. Prima maar dan slaapt hij minimaal 2 uur en moet ik hem dus na een half uurtje alweer wakker maken om naar jullie te gaan. Dus ik dacht: ik laat hem daar mee eten en dan slapen en klaar. Nou, was ze not amused mee... Brammetje kreeg zijn boterham, wilde geen hap eten natuurlijk en hing alleen maar een beetje slaperig tegen me aan.. Ik dacht: ik ren nu HEEL hard (inclusief Bram) weg en kom nooit meer terug.... Maar goed, ik moet naar dat stomme verpleegtehuis strakjes dus het moest...
Toen ik weg ging was het echt brullen..... Ik vond het zo zielig... Dus stond ik vervolgens met traantjes over m'n wangen in de appie boodschappen te doen...
En nu net thuis weer een enorme huilbui....
Dus poe hej.... wat een tranen....
Ik blij het echt verdomde moeilijk vinden om hem zo huilend en vragend om zijn mams daar achter te laten...
Lieve lieve krentenbol van ons, sorry voor het stom veel oppasgedoe deze week.. Ik mis je hoor!
Liefs
reacties (0)