Zo TOTAAL anders zwanger...
Hm... Ik ben dus TOTAAL anders zwanger als toen van kleine Bram.
Het begint al met het gewicht.. Toen ik net in verwachting raakte van Bram woog ik altijd tussen de 65 en 67 kilo. Na de geboorte van brammetje en na een half jaartje borstvoeding is dit gewicht terug gelopen tot 60 kilo. Niks mis mee, ik was er eigenlijk echt heel blij mee zelfs. Vond mezelf eindelijk eens niet een beetje dikkig ofzo.. (oke, ik ben heel niet dik van mezelf, ben 1.79 lang en dan 65 of 67 kilo is nog hardstikke netjes, maar het waren vooral de lovehandles die me bijvoorbeeld een beetje dwars zaten.. ;) )
Maar goed, 60 kilo dus en net zwanger van deze kleine drop. Inmiddel weeg ik bijna 64 kilo dus het komt er al weer gezellig aan zullen we maar zeggen. Maar een aantal weekjes terug begon ik me toch zorgen te maken om mijn buik/heupomvang en mijn huidige broeken en dus heb ik de zwangerschapsbroeken weer opgesnort.
SERIEUS... Ik trok broekje (nee wacht, herstel, BROEK) nummer 1 aan en bij 3 keer springen hing hij op de grond... Broek 2 en 3 hetzelfde verhaal... ERNSTIG wijd bij m'n bovenbeentjes en m'n billen leken wel gekke flubberkadetjes... Nu goed, op zich fijn, MAAR wat moet ik dan aantrekken...??? In een dolle bui had ik een aantal maandjes terug, toen ik NET wist dat ik zwanger was een fijne broek in de uitverkoop gekocht. (erg vrolijk kleurtje, soort van smurfblauw...) Nu is smurfblauw niet de kleur om elke dag aan te hebben, en de standaard nederlandse vrouw heeft niet heel veel in de kast liggen wat leuk past bij smurfblauw... Dus ik moest op zoek naar een andere gardarobe. Leuk leuk, jammer alleen dat ik nu net deze maand even niet bergen geld over heb.. Maar goed, afgelopen week wezen shoppen in de kidsfactory en hadsikkidee: 2 broeken en 2 blousjes rijker! En ik schrok dus een beetje van de maat die mij aanbevolen werd... Ik had in 1e instantie m'n zinnen gezet op de maat M. Eerst had ik L, tijdens de zwangerschap zelfs XL... (of 40/42 zeg maar) Dus ik maatje M aan in die winkel, de mevrouw al beetje lachend naar me toe: Ja die is te groot... Dus ik beetje vreemd: Nou, dat zal wel meevallen denk ik.. Komt ze met een Sje aan... Ik aantrekken, zit prachtig! En het vage is dat ik nu dus een broek in maatje S heb maar wel met de broekspijpen lang genoeg! (ik en lengtes is echt een drama...)
Ik nog op zoek naar 2 blousjes (eentje zwart, eentje wit, lekker makkelijk) en dus ook allebei een Sje.. Ik nog vragen aan mevrouwkidsfactory of dit echt wel de bedoeling was, vervolgens duwde ze beide armen onder mijn blousje (als je zwanger bent mogen vrouwen in de winkel opeens op best intieme plekken je aanraken om te kijken of alles wel past, heel apart fenomeen...) maar hops, armen onder m'n blousje en ze deed een dikke buik voor. Paste prima volgens haar. Dus nu een 2 broeken en 2 blousjes rijker, ongeveer 2 a 3 matenkleiner dan de vorige zwangerschapskast....
Maar goed, om dit nu TOTAAL anders zwanger te noemen gaat nergens over, nee het gaat ook lichamenlijk echt anders.. Zo zat ik met Brammetje al net voorbij de 20 weekjes ziek thuis omdat 1 nier had besloten ermee te stoppen (mijn nier, niet die van Bram) wat een vervelend stekerig gevoel met zich mee bracht. Mocht niet meer werken en dus vroeg thuis... Verder was ik om de haverklap in tranen, om de meest rare dingen.. En deze zwangerschap: OKe, paar weekjes goed misselijk maar vanaf week 9 voel ik me geniaal! En nog geen enkele onnodige traan gelaten... Ik voel me echt geniaal... Je zou toch denken dat ik dan in verwachting zou zijn van het andere geslacht, maar niets is daarvan waar hoor, er groeit echt duidelijk een 2e meneertje in m'n buik!
Ik hoop echt enorm dat ik me zo blijf voelen... Dat zou het allemaal wel wat makkelijker maken!
Ik hou jullie op de hoogte, morgen over 2 weekjes hebben we de 20weekjes echo. Ben erg benieuwd....
Liefs liefs!
reacties (0)