Oke....
Het heeft waarschijnlijk totaal geen nut om deze blog te lezen... Er gaat namelijk niks spannends, leuks, grappigs of wat dan ook in komen! Ik wil gewoon even een berg ongeduld kwijt!!!
Let op, ik begin...:
Morgen ben ik 11 weekjes zwanger van kleine frommel nummertje 2. (nee drop, nu niet denken dat je op de 2de plaats komt, mama vind jou NET zo lief, knap en geinig als brammetje...!) Maar goed, 11 weekjes dus. Als ik zo terug denk aan de 11 weekjes en Bram in mijn buik was ik ENORM zenuwachtig en dacht ik geloof ik elke minuut dat ik wakker was: jezus, ik ben zwanger... HOE GAAF en hoe spannend en leuk en fijn en nog veel meer van die dingen... En was ik continu aan het kijken: hoe gaat het met mijn buik. Moet ik niet eens even een zwangerschapsbroek gaan aanschaffen want jaja, tis toch wel ietsiepietsie krap aan het worden.. Toch (wat natuurlijk nog niet zo was...:) ) Maar goed, erg veel mee bezig dus. En dan tja, nu ben ik 11 weekjes en ben ik de gehele dag bezig met onze kleine Bram (die echt , nu echt BIJNA zelfstandig loopt). En vergeet ik dus wel 3kwart van de dag dat ik zwanger ben. Dat is wel ZO maf eigenlijk...! Moet ik even ander shirtje aan, omdat Brammetje mijn andere shirtje nat had gespetterd met in het badje spelen, kijk ik in de spiegel en denk ik: Hallo pens...! Echt he... ik had het vanmiddag nog. En toen bedacht ik me natuurlijk meteen, NEE WACHT het is kleine drop die dit veroorzaakt!!! Ik voelde me echt even heel stom...
Maar het meer maffe komt nog... Wat gebeurt er namelijk als onze kleine Bram op bedje ligt... Ik word dan opeens ENORM ongeduldig... Ik check alle zwangerschaps/bevallings/ik-wil--zo-graag-zwanger-zijn blogjes en noem maar op. Ik bekijk ELKE foto die geplaatst word (oke, als miniatuurweergave he, niet fullscreen..;) ) en denk de hele tijd: Ik wil NU in week 20 zijn, zodat ik weet wat voor kleine drop er nu in mijn buikje groeit.. EN daarna HUP in week 36. Dan ben je er al bijna namelijk!! Ik word dus panisch ongeduldig in de avonduren... Misschien komt het ook omdat mijn buikje dus nu wel bol is.. (hallo darmen) maar nog niet echt van: Check mij, ik ben zwanger... En de kleine beweegt al vrolijk maar dat duurt nog een aantal weekjes voordat we dat gaan voelen, nou en zo kan ik er nog 10 dingen bij verzinnen... Het helpt nog niet mee aan het :joehoe-ik-ben-zwanger-gevoel...
En serieus, waar GAAT deze blog over... Wat loop ik nu te miepen...??? Okeoke, nu niet denken dat ik niet blij ben met mijn droppie he, want oeioeioeioei wat ben ik gelukkig met de kleine druif in m'n buik. Voordat het zover was veel traantjes gehad, dus nee, ik ben verre weg van ongelukkig opt moment...;) Maar ik ben gewoon ongeduldig. Klaar. Net zoals sinterklaas en kerst.. Ik koop voor half nederland cadeautjes en geef ze het liefst 4 dagen te vroeg omdat ik te ongeduldig ben om te wachten... En dat wordt over 3 weekjes 28... ;)
Maar goed maar goed, het spannnendste vind ik nu de 20weekjes echo. Een kleine meneer zou ik GENIAAL vinden voor onze kleine bram, hoe gezellig hoe gezellig... En tja, een kleine meis kan ik me nog niet eens voorstellen.. Dat moet heel maf zijn opeens... Maar wel ERG leuk...! Oeioeioei, het maakt me dus niet uit, en toch ongeduld..;)
Ik hou me rustig en probeer niet te freaken...
Liefs!!
reacties (0)