Poe hej...
Ja poe hej....
Kleine kleine frummel, wat doe je me aan!!! Je maakt me eventjes zo moe, zo misselijk en zo niet vrolijk...
Terwijl jij mijn kleine wondertje in m'n buikje bent en ik zo enorm hoop dat je nog een hele tijd daar blijft wonen! Maar poe hej, ik voel me niet zo fijn hoor...
Ik lust eigenlijk kort samen gevat niets meer. Ik kan 2 minuten voor de kast/koelkast/koekjesla staan (die gevuld zijn met dingen die ik eerst echt fijn vond) en er zit NIETS meer tussen waar ik trek in heb! Mijn ontbijtjes smaken niet, de lunch is suf, het avondeten heb ik na 5 minuutjes genoeg van en zelfs de beroemde kopjes thee werken niet mee... Natuurlijk eet ik wel, ik zorg er wel voor dat je gezond blijft groeien, maar jeetje zeg... Wat moet ik?? Continu dat holle, lege en misselijke gevoel en dan overdag als een blok in slaap vallen om vervolgens nog veel vager wakker te worden want ik en overdag slapen is eigenlijk geen optie... Ik word altijd suffer en raarder wakker als toen ik m'n bedje in ging...
Lieve lieve kleine frum, tot nu toe doe je zo je best... De komende dagen kruipen een beetje voorbij... Het is even wachten op de volgende echo, nog 3 weekjes en 2 dagen! Ik denk dat mama dan weer wat geruster is en zich wat meer kan ontspannen... En dan is het nog even wachten op de 20 weekjes echo want OEI wat ben ik benieuwd wie je eigenlijk bent!! Je papa is ervan overtuigd dat je een meisje bent... Ik daarentegen heb het gevoel dat je juist een meneertje bent! Zo spannend... mama en papa wilden eerst netjes wachten tot je geboren gaat worden... Maar nu je eenmaal in ons buikje zit zijn we wel erg nieuwschierig.... Groei maar lekker frum maar gooi die hormoonspiegel een tikje omlaag... Ik hou dit nou niet echt vrolijk nog 5 weken vol...
Liefs van mama
reacties (0)