ik heb even een vraagje... De zwangerschapsverschijnselen blijven nadrukkelijk aanwezig... Voel me nog steeds een dweiltje en nu is het zo ver gekomen dat ik het even niet meer trek... Dikke tranen vandaag, ik kon bijna niet ophouden met huilen... Ik voel me echt beroerd, enkel als ik afleiding heb gaat het wel een beetje. Dan ben ik meer met de situatie op dat moment bezig dan met de zwangerschapssituatie... Maar nu even een vraagje. Vriendjelief heeft vandaag een late dienst wat betekent dat hij van 14.30 tot 23.00 werkt. Ik heb brammetje dan dus vanaf 14.00 alleen. Dit was vandaag echt een beetje teveel... Ik zag er erg tegenop, mede omdat ik wel 10 keer kwijlend in de douche heb gestaan met het idee: Ik moet zo overgeven... En dan alleen met zo'n kleine frum is niet leuk... Voor mij niet en voor hem niet... Dus dacht ik na de grote berg met tranen: ik ga een stukje fietsen door het bos. Dus ik hop met Bram op de fiets naar het bos. Nu is er vandaag een grote vliegshow geweest hier vlakbij en zijn brammetje en ik nog even gaan kijken. Ik heb een stukje best hard gefietst, in de hoop nog wat mooie stuntjes te kunnen showen aan bram wat betreft de vliegtuigen... Dus ik hard fietsen, wij fijn vliegtuigjes kijken (hij keek echt zijn oogjes uit... onder het genot van af en toe een rozijntje...) maar toen kreeg ik echt opeens heftige steken... In m'n buik... Nu wonen mijn schoonouders vlak in de buurt dus ben ik even daar langs gefietst. Het was ook etenstijd voor Brammetje dus ben even langs gegaan zodat ook ik heel even rustig kon zitten. Nu leek het alleen echt alsof ik continu een harde buik had. Zo voelde het echt! Dit slaat natuurlijk echt nergens op, aangezien je naar mijn idee pas een harde buik kunt krijgen als je baarmoeder een stukje groter is, aangezien harde buik het fenomeen is dat je baarmoeder zich aanspant... Maar omdat ik natuurlijk al een berg harde buiken heb gehad met brammetje was het toch apart dat het een beetje zo voelde... Oke, mijn buikje stond niet superstrak en nee, het was geen echte harde buik... Maar toch maar toch, het leek er een beetje op... Ben ik nu teveel aan het doen, word het me allemaal een beetje teveel of hoe zit het nu??? Stel ik me gewoon lekker aan en hoort dit er echt allemaal bij en is dit heel normaal of moet ik rustiger doen??? Ik hoop heel erg dat iemand een nuttige tip heeft... Of zich erin herkent ofzo... Laat me weten, goed? Alvast dankjewel...
reacties (0)