En nu ben ik verdrietig...

Ja, nu ben ik best verdrietig... Ik ben nog steeds niet ongesteld geworden maar heb ook helemaal geen zwangerschapsverschijnselen... Vandaag een predictortestje gedaan en helemaal niks te zien. Oftewel: Echt niet zwanger... Maar alsjealsjeblieft laat me dan ongesteld worden! Morgen zit ik op 35 daagjes van mijn cyclus... Serieus, een cyclus van 5 weken... Ik vind dat zo zo jammer! En dan weet ik nu toch ook niet meer wanneer mijn vruchtbare daagjes zijn...?? Moet ik dan echt van die ovulatietestjes gaan proberen??? Wat moet ik anders? Het breekt me echt een beetje af, al die hoop, verlangens... Een tweede kleintje is zo zo meer dan welkom... Ik wil zoveel liefde geven aan die dikke buik... Waarschijnlijk denkt de helft hier: Hallo, je bent pas net begonnen... Maar als ik even goed terugreken, eind januari hebben we het besloten, heel fijn meteen zwanger maar helaas toen de miskraam... En nu sinds de miskraam 2 keer ongesteld geworden en dit moet de 3de keer zijn... En ja, ik vind het gewoon echt ehm... ja wat vind ik er eigenlijk van... Ik vind het moeilijk... Moeilijk omdat ik nu niet meer mijn eigen lichaam ken, ik snap er niks van en mijn lichaam snapt mij niet geloof ik... Voor de zwangerschap van bram had ik een geniale cyclus van 28 dagen, op het uur gelijk te zetten... En dan nu dit, ik weet gewoon echt even niet wat me overkomt... Dus tja, best verdrietig ben ik ervan...

Maar ja, nu maar wachten tot ik ongesteld word... Ole...

Liefs