Hij is moslim
Hij fietst onbezorgd voor me uit. Heel het land staat op zijn kop, maar zijn grootste zorg is de vraag of hij vanavond met zijn rode of met zijn blauwe auto gaat spelen. Hij heeft niets meegekregen van alle verschrikkelijke gebeurtenissen vandaag op amper 30 kilometer afstand. Hij weet niets van de zorgen die iedereen heeft, inclusief zijn mama. Hij weet niet dat er zojuist vele onschuldige levens zijn genomen, families zijn verscheurd van verdriet en mensen vol ongeloof het nieuws volgen. Hij weet er niets van, gelukkig niet.
Maar er komt een dag dat hij het wel meekrijgt. Een dag dat ik hem niet meer kan beschermen voor het heftige nieuws van buiten af, dat ik zijn oren niet meer kan afdekken tegen alle verschrikkelijke verhalen om hem heen. Verhalen waar hij, hoe klein en onschuldig hij ook is, nu al door velen in wordt betrokken.
Hij is vier jaar. En moslim. Een moslim met dezelfde normen en waarden als jij. Die 's morgens een boterham eet, net als jij. Die voor het slapen gaan zijn tanden poetst, net als jij. Die met sinterklaas opgewonden zijn schoentje zet, net als jij. Die verdrietig wordt als hij ziet dat iemand onrecht wordt aangedaan, net als jij. Die een papa, een mama, broertjes en zusjes heeft, net als jij.
In tegenstelling tot jou zal hij zijn hele leven moeten uitleggen dat hij niet de denkbeelden van deze extremisten deelt. Dat hij, net als jij, deze daden afkeurt. Dat hij, net als jij, gewoon naar school wil. Dat hij, net als jij, later zijn kinderen de normen en waarden van een beschaafde samenleving wil meegeven. De normen en waarden van onze beschaafde samenleving.
Hij is mijn zoon. Hij is vier jaar. En moslim. Maar bovenal is hij mens, net als jij.
---
Creeer geen afstand, maar kom dichter. Sta samen op. Samen tegen terreur.
reacties (0)