Nog 18 dagen?!

Nog 18 dagen te gaan,  of ja 18.. naar de uitgerekende datum toe wel.. maar het kan altijd eerder of later komen.

Alles staat klaar, ben veel aan de poets de afgelopen dagen.. alles kan alvast maar schoon zijn.

Maar pfff wat zie ik tegen de bevalling op.. bij Damian, ons eerste kindje, denk je daar eigenlijk weinig over na, over de bevalling, tenminste ik dan.. en alles overkomt je eigenlijk..

En tuurlijk weet ik dat elke bevalling anders is.. en dat dit je toch ook weer overkomt net als bij de eerste, je kan er immers weinig tegen doen.. bevallen moet je toch :)     Maar op de 1 of andere manier zie ik er toch zo tegenop! pff ik wil helemaal niet... maargoed dat is ook geen optie.. Terwijl ik aan de andere kant denk van ''laat het aub zo snel mogelijk komen, dan hebben we het maar gehad''. Nu tel ik elke dag de dagen af.. en hoe minder dagen, hoe meer zenuwen ik krijg.. Hoe meer vragen er door mijn hoofd gaan spoken ..'' kan ik het wel aan een 2e kindje'' '' word het niet erg druk'' '' hoe gaat het lopen, je hele dagritme word immers weer 'verstoord' ''. En ik weet dat ik alle vragen positief kan beantwoorden.. want het gaat me gewoon lukken, en tuurlijk heb ik er heel van zin in, om ons meisje straks te zien en te knuffelen!! Maar toch.. word gek van al die twijfels, vragen en zenuwen.. bleeehhh

Maargoed, er zit toch niets anders op dan afwachten...