2e echo

onze 2e echo was een shrik moment. pff wat een spanning.
oma en opa huisken gingen mee om het kleintje te bekijken, maar ons kleintje was niet te zien we deden onze eerste uitwendige echo, normaal geen probleem voor een zwangere vrouw van 10 en een halve week, maar voor ons een heel groot probleem, ons kindje was niet te bekennen. dan maar inwendig opa en oma op de gang aan het wachten. de verloskundige zoeken naar ons kindje van 4 cm, na 2 minuten zoeken was hij/zij zichtbaar. wat een geweldig gevoel weer om te zien dat alles goed gaat, het hartje klopte mooi en onze kleine was lekker druk, de veroskundige vroeg aan ons of we het geslacht wouden weten, natuurlijk we zijn er super blij mee met wat het word maar het is niet helemaal zeker. het kan nog veranderen., de echo was voorbij en de verloskundige wou toch nog een keer uitwendig proberen voor matthijs zijn ouders, nog een keer maar helaas de 2e keer ook niks, tot de verloskundige zei of het nog een keer inwendig kon ze vertrouwde iets niet. we schrokken, nog maar een keer inwendig dan, weer ons kindje gevonden en ze keek erg aandachtig naar de foto's naar de monitor, tot ze zei dat ze toch maar even de gynocool erbij wou halen voor de zekerheid ze vertelde ons over een buiten baarmoederlijke zwangerschap ik keek matthijs aan en matthijs mij o god het zal toch niet zo zijn, de gynocool kijken maar hij stelde ons gerust het kindje zat in mijn baarmoeder alleen mijn baarmoeder was naar achteren gekanteld zodat je het uitwendig niet kon bekijken, wat een opluchtig was dat voor ons. de verloskundige zei nog dat het puur voor de zekerheid was om toch even goed alles te bekijken omdat ze het raar vond ik was zo dun dus eigenlijk zou het moeten kunnen. maar alles is goed en hij/zij groeit goed. maar helaas voor opa en oma die moeten toch maar even wachten met het bekijken van hun eerste kleinkind.