12 weken

Wauw, ik ben de 12 weken gepasseerd, dat vinden wij een bijzondere mijlpaal. Dit weekend zijn we overladen met felicitaties en gelukswensen. Ik zie dat mijn vriend daar van groeit. Ik word er wat opgelaten van. Al die aandacht ; ).

Ik voel nu ook een harde bal onderin mijn buik. De misselijkheid wordt minder. Toch ben ik nog te overmoedig en spring ik uit bed waarna ik wel naar de wc kan rennen!
de dagelijkse kost is dus nog steeds: melk, brood met kaas, en af en toe een frikandel, soep en caffeine vrije cola. Wat zou ik graag weer kunnen koken en gevarieerd kunnen koken.Wellicht is dat moment volgende week.

Afgelopen vrijdag heb ik een echo gehad van een verloskundige die niet gediplomeerd was om de echo te analyseren. Dat vond ik echt heel jammer. Gelukkig konden we wel naar ons kleintje kijken. Hij scheen te slapen want alleen zijn beentje bewoog een keer. Het hartje klopte mooi en ik zag dat hij enorm gegroeid was. (zie foto's). Maar helaas is er geen termijn gesteld. Ze zei dat deze bij negen weken al gesteld is, maar is dat niet wat vroeg?