Week 8

Ik lees dat sommige vrouwen vinden dat de tijd vliegt! Bij mij sluipen de weken voorbij op weg naar de 12 weken. Gisteravond zat ik er helemaal door en ik moest keihard huilen. Mijn fysieke toestand heeft me verzwakt in combinatie met het fysieke werk. Maar dat was niet hetgeen wat mij het gevoel geeft op het einde van mijn latijn te zitten.

De angst! De zorgen en het overleven naar week 12. Het hartje dat ik heb gezien geeft me nog steeds vlinders in mijn buik, maar voor mijn gevoel is dat alweer lang geleden, ik moet echter nog een week wachten totdat de volgende echo is.

Het is oorlog in mijn buik, misselijk, mijn darmen maar ook de plek waar mijn baarmoeder zit geeft deze week een krampachtig gevoel, zeurend en soms uitstralend naar de liezen. Goed teken zeggen mensen, maat het geeft me ook zorgen. Pfff, ik word dan zo moe van mezelf!