Gisteren hadden we de eerste echo. Hartstikke zenuwachtig hebben we drie kwartier in de wachtkamer van de gyn gezeten. Maar uiteindelijk waren we aan de beurt en na een kort gesprekje ging hij de echo maken. En daar zagen we het; een mini kleine baby van 5,6 mm en met een kloppend hartje! Een heel klein knipperlichtje ging heel snel aan en uit. YES!!! Dit hebben we in ieder geval, zover zijn we deze keer weer. Dit geeft weer een beetje vertrouwen. uiteraard blijft de angst wel aanwezig, maar ik ben wel heel blij dat het tot zover goed is. Nu mag ik 22 december weer voor een echo, dan ben ik zo'n acht weken. Het blijft spannend, maar ik heb er zo'n zin in, weer een kleintje! Volgens Emma heb ik haar zusje in de buik, fantastisch dat ze het elke keer zo aanvoelt, want we hebben niks tegen haar gezegd. En wat zou het toch bijzonder zijn als het ook nog een meisje zou zijn!!! Onze kleine Emma Ogilvie, haha!
reacties (0)