Mijn gezin

Hoi meiden, 

Eindelijk even tijd vrij gemaakt voor een blogje. Het is wel erg lang geleden maar elke keer wanneer ik wilde beginnen kwam er weer wat tussen en in de avond was ik blij met mijn wel verdiende rust dus geen puf voor een blog. 

Maud is inmiddels alweer bijna 7 maand en ik moet zeggen de tijd vliegt. Zo klein als ze was met haar geboorte zo stevige, lange meid is ze nu. Ze doet het prima en loopt prima mee met de ontwikkeling die een baby van 6 maanden moet/kunnen laten zien aldus de kinderarts. Ze draait op haar buik en terug, brabbeld, pakt speelgoed en geeft deze over naar haar andere hand, zit rechtop met  nog een klein beetje hulp(voedingskussen in haar rug) en lacht en kraait gezellig wanneer je met haar praat. Ze vind haar grote broer Niek helemaal het einde en dat is geheel wederzijds. Hoe klein Maud ook is ze kunnen op hun manier al leuk samen spelen. Maud eet inmiddels fruithapje en warm eten en is sinds verleden week begonnen met broodkorstjes maar dit is nog geen succes. Met het eten van fruit en groente was ze ook wat laat dus ik maak mij daar geen zorgen over. Inmiddels weegt mevrouw 7120gr en is ze 68cm lang. Een lange meid volgens de groeicurve. De nachten zijn nog niet helemaal een s6 want moet er toch zeker 5 keer uit voor een speen of even een kusje. En dan slaapt ze weer vrolijk verder maar mama kan dan moeilijk weer in slaap komen met als gevolg dat als ik bijna slaap ik haar weer hoor huilen/jammeren. Laten huilen heeft geen zin want dan wordt het echt schreeuwen en krijsen en dan is ze helemaal over haar slaap heen. Nu maar hopen dat ze snel het doorslapen te pakken krijgt.

Niek doet het ook prima en geniet van zijn zusje alleen vind hij het soms nog wel wat moeilijk dat hij de aandacht moet verdelen of even moet wachten als mama met Maud bezig is. Maar ik heb absoluut geen klagen over mijn grote stoere vent. Hij praat echt aan 1 stuk door en het lijkt wel of hij elke week weer wat nieuws leert. Hij wordt echt groot en wil alles zelf doen. Heerlijk om te zien hoe hij druk kan zijn met het aandoen van zijn jas om even later toch te vragen of mama zijn jas aan wil doen omdat het toch niet lukt.

Eigenlijk heb ik het ritme aardig gevonden binnen het reilen en zeilen van ons gezinnetje. Tuurlijk zijn er ook weleens moeilijke dagen maar die wegen niet op tegen de dagen waarin ik intens geniet van mijn mooie kindjes. 

Nou girls dit was weer eventjes een kleine update  en ookal horen jullie op dit moment niet zoveel van mij dat betekend niet dat ik jullie vergeten ben.

Liefs en een knuffel miranda