Hoi lieve girls,
Wat een tijd geleden dat ik een blog heb geschreven over hoe het hier allemaal gaat.
Nadat maud geboren was heeft ze 2 weken in het zkh gelegen. Ze lag aan de monitoring en had een sonde, dit omdat ze niet dronk. Ze was hier te zwak voor en te verslaafd(ivm medicijngebruik van mij in de zwangerschap=lees morfine). Na 2 weken mocht zij naar huis maar wel met een sonde. Dit is iets wat ze sinds een jaar deden in Zwolle,manlief en ik moesten een examen afleggen en toen wij deze gehaald hadden mocht ze eindelijk mee naar huis. Eenmaal thuis begon ze te drinken en na 10 dagen mocht de sonde eruit. Wat heerlijk was dat!
Inmiddels drinkt ze alle flessen schoon leeg en groeit ze als kool.Ze weegt nu 4730 en is 57cm lang.Ze kwam van 2590 dus ze komt niks te kort.Ze lacht naar je als je met haar praat en begint allerlei geluidjes te maken. De kinderarts is zeer te vrede over haar ontwikkeling en vind dat ze het erg goed doet gezien het feit dat ze 5 weken te vroeg is geboren.Al met al doet mijn mooie meid het prima en ben ik enorm trots op haar.
Niek vind zijn zusje erg leuk en is druk met de spuugdoekjes, spenen en flesjes. Maud wordt overladen met kusjes en knuffels en als Maud dan met haar armen heen en weer zwaait en Niek aanraakt dan lacht Niek van oor tot oor want Maud gaf hem een aai aldus Niek.
Met mijn bekken gaat het weer wat beter de ergste pijn is nu wel weg maar ben er nog lang niet. De fysio zegt dat het tijd nodig heeft maar dat de kans op volledig herstel waarschijnlijk niet gaat lukken. Het blijft altijd een zwakke plek maar met elke stap vooruit hoe klein ook ben ik al blij.
Ik geniet echt van mijn gezinnetje en van alle nieuwe mooie dingen die wij elke dag weer mogen zien van Niek en Maud.
Dit was even een korte up-date als ik wat meer tijd heb dan schrijf ik een wat uitgebreider blog.
Liefs een trotse moeder
reacties (0)