Ik heb zojuist vernomen dat het kleine broertje van een oude vriendin is overleden. Hij is 22 jaar oud geworden en is na een lange ziekte, kanker, overleden. Het is toch ongelofelijk oneerlijk allemaal of niet? Hij was erg hecht met zijn zus en voor de familie is het ook gewoon verschrikkelijk. Nog erger maakt het verhaal dat hun oudste kind 15 jaar geleden ook al is overleden aan kanker.
Dan even iets anders, ik heb een autostoel gekocht. Ik had er eerst een gekregen van mijn stiefmoeder, een hele oude. Ik had Hugo er vandaag voor het eerst in en toen dacht ik; nee dit gaan we maar niet doen. Oud gammel ding, en je moest er enorm hard aan trekken wilde hij goed aansluiten. Verder zat hij er onderuit gezakt in om maar niet te spreken over de gaten in de voering. Thx but no thx. Ik heb me dus een nieuwe gehaald, jemig 269 euro lichter. Maar goed, om het even positief te bekijken, hier kan hij tot aan zijn 10e jaar mee doen! En nog belangrijker, hier zit hij veilig in!
Liefs
reacties (0)