Gewoon gelukkig

Oke oke, ik geef toe, ik schrijf deze blog een beetje onder invloed. Heb net twee lekkere glaasjes wijn op. Ik ben alleen met thuis (met Jim dan), Michiel is naar een feestje van de volleybal.
En ik, ik zit heerlijk te genieten op de bank. Ik kijk eens rond en zie een gezellige woonkamer, ingericht zoals wij dat mooi vinden en vooral gezellig, want daar houden wij van. Ik kijk naar de tv, eigenlijk is er niets op, maar dat maakt niets uit want ik zit toch te genieten van mijn fijne alles.
Ik bedenk hoe goed we het hebben getroffen met elkaar, met onze alles overwinnende liefde voor elkaar. We hebben leuke banen, een superfijne en gezellige vriendengroep. En ontzettende lieve familieleden, die je af en toe wel achter het behang kan plakken om hoe ze doen of wat ze zeggen. Maar aan de andere kant kun je ook niet zonder ze.
En dan heb je ook boven nog dat wonder liggen, dat ondanks zijn rare ritme, zijn  nieuwe driftbuien en steeds niet fitte lijfje, het allerliefste en mooiste is wat je in je leven kunt ervaren. Ik had nooit kunnen bedenken wat een impact dat kleine kereltje op mij, op ons zou hebben. Hoe het ons leven zou verrijken, veranderen en soms ook verstoren. Maar waar toch altijd het gevoel bij blijft, dit is MIJN zoon. Ik ben een MAMA en dat neemt niemand mij ooit meer af.
En dan te bedenken, dat als het ons gegeven is wij misschien/hopelijk volgend jaar weer zo'n wonder mogen aanschouwen en verzorgen, liefhebben en vertroetelen.
Het leven is goed, en met alle negatieve dingen die er om ons heen gebeuren, de drukte die wij  ervaren en de financiele stress die we hebben, bedenk ik me dat onze basis goed is. Het is een basis van liefde en vertrouwen, een huis vol geborgenheid en gezelligheid.
Het is ons geweldig gelukkige leven!

Liefs van Marloes