Nou je raad het wel, er is weer vanalles aan de hand in casa Lamers.
Sinds het weekend is Jim ziek. We hadden wel door dat hij niet zo lekker was, hij huilde veel en en was erg verkouden, Toch had hij ook goede momenten waarin hij lekker speelde en en best vrolijk leek.
Ik zei nog tegen Michiel:,, hij zou toch geen oorontsteking hebben". Maar hij had geen koorts en zat totaal niet aan zijn oor en vond het ook niet erg als ik eraan zat.
Die nacht, brullen brullen brullen. Huisartsenpost gebeld en over hem gehad, ook had hij al twee dagen geen poepluier gehad dus missch buikpijn. We hadden nog laxeermiddel, dus hem dat gegeven.
Nou dat hebben we geweten, hij was ontploft 's morgens. Alles zat eronder. Toen ik hem daarna op schoot had zag ik ineens dat er allemaal prut bij zijn oortje zat. Ja hoor toch een oorontsteking, die brulpartij 's nachts was waarschijnlijk vlak voordat het knapte en alles eruit kwam. Sinds het gaknapt is blijft het een beetje lopen en heeft hij wel koorts. Maar we hopen dat hij lekker uitziekt en het met zetpilletjes en neusspray red. Anders moeten we na het komende weekend toch even naar de HA.
Maar ik moet zeggen ik ben echt trots op ons mannetje want hij blijft zo lief en gezellig, alleen af een toe een huilbui, nou dat snap ik wel, het is gewoon een bikkel en een schatje!
Nou vorige week ben ik dan ook zelf bij de huisarts geweest omdat ik toch steeds zo verschrikkelijk moe ben. Ik gaap de hele dag, kan uren slapen en heb geen energie voor wat dan ook. Ik ben ook echt egoistisch, kan het niet meer opbrengen om me met andermans problemen te bemoeien en mee te leven, ben er gewoon te moe voor.
Bij de huisarts eens even lekker in janken uitgebarsten en dat werkt ook meteen goed, huisarts:,, Moe, hoofdpijn, vlak gevoel, emotioneel labiel". Ik: ,,Emotioneel labiel"???? Huisarts: ,,Ik zie tranen, dus emotioneel labiel". ,,Ik denk dat je licht depressief en/of overspannen bent".
Nou dat was dus net niet wat ik wilde horen, mijn hele familie is depressief zo ongeveer en Michiel zit overspannen thuis. Dus ik ziet het al voor me: Nou die Marloes die moet ook weer wat hebben, nu is zij ook al depressief.
Plus dat ik altijd zo trots was dat ik als ongeveer de enige in ons gezin altijd het zonnestraaltje was en dat ik er niet echt om sta te springen om me bij de rest van mijn depressieve familie te voegen.
Maar ja voor de zekerheid bloedtesten gedaan, maar helaas (klinkt stom) alle onderzoeken waren goed.
Soms zo jammer he, dan wil je gewoon graag dat er iets uit het onderzoek komt waarbij je kunt zeggen:'' Kijk daar komt het van, dit maakt dat ik me zo rot voel en dit pilletje maakt me beter".
Maar ja, iets anders is er niet voor te bedenken en als ik op een rijtje zet wat er in de laatste twee en een half jaar is gebeurt en wat ik allemaal heb gedaan dan denk ik ook wel dat het niet raar is dat ik nu zo ontzettend moe ben.
Vanaf begin 2008 heb ik, mijn rijbewijs gehaald, nog een opleiding afgerond, getrouwd, meteen zwanger, 2009 zwanger, gedoe op het werk om contract, Jim geboren, huis gekocht, verhuist, Michiel een nieuwe baan, 2010 Michiel overspannen thuis. En dan heb ik het er nog niet eens over dat mijn vader in die tijd ook bijna 100% blind is geworden, een levensgevaarlijke buikoperatie heeft gehad en twee weken geleden een hartinfarct. En natuurlijk alles wat een kindje met zich meebrengt.
Tuurlijk er zitten ook heerlijke dingen bij waar ik erg blij mee ben en erg van geniet. Maar als ik het zo opsom word ik al doodmoe van mezelf en snap ik dan ook waarom ik me zo voel.
Dus nu alles op een rijtje staat, vind ik dat ik niet depressief ben, oververmoeid, misschien iets overspannen ok. Maar vanaf nu ga ik toe geven aan mijn vermoeidheid, even proberen te ontspannen en de vermoeidheid uit mijn lichaam te krijgen. Ik MAG moe zijn en ik MAG wat extra rust nemen en ik MAG aan mezelf denken. Nu ben ik aan de beurt en ik ga proberen schijt aan anderen te hebben om wat ze over me zouden kunnen denken. Het is MARLOES TIME!!!!!
Liefs en hopelijk met mijn volgende blog alleen maar positieve berichten!
reacties (0)