Onderkin

Hallo allemaal.

Wat is dit weekend goed begonnen he, met super mooi weer en fluitende vogeltjes. Heerlijk!!!
Vanochtend nog gewerkt, op zich ging dat wel lekker, gelukkig niet te druk want dan begin ik toch wel snel last van harde buiken en van mijn rug te krijgen.

Maar oke, waarom ik dus teleurgesteld ben (in mezelf), dat is dus omdat ik echt een onderkin begin te krijgen. Mat andere woorden, ik krijg een dikke plofkop. En laat dat nou het enige zijn wat ik echt niet wilde tijdens de zwangerschap!
Een dikkere kont, of dikkere benen, of borsten, dat was allemaal helemaal goed en welkom. Ik ben nl nogal recht en plat van mezelf , behalve mijn buikje dan haha.
Maar ik heb al een beetje een rond, bol gezicht en met dat extra vet of vocht of whatever lijkt mijn gezicht echt alleen al twee kilo aangekomen.

Dus nu heb ik maar helemaal besloten dat ik nu toch echt niet meer moet snoepen en aan alle verleidingen toegeven. En vooral het 's avonds laat eten moet ik maar achterwege laten. Ik ben nu 6 kilo aangekomen, dat is op zich netjes maar ik wil geen extra onnodige kilo's aankomen omdat ik bang ben dat het na de bevalling zo lang duurt voordat ik die weer kwijt ben!

Misschien komt dit heel oppervlakkig op jullie over, maar ik ben pas de laatste twee jaar mezelf en mijn lijf gaan waarderen. Ik zat vorig jaar echt heel goed in mijn vel over mijn figuur en ik was een stuk minder onzeker dan voorheen over hoe ik als persoon ben.
En het is voor mij heel moeilijk om het lichaam dat ik eindelijk waardeerde te zien veranderen in waar ik altijd zo'n moeite mee had.
Ik ben ontzettend blij met het kleine wonder dat ik in mij draag!!, en ik weet dat dit maar tijdelijk is/hoeft te zijn. Maar dat neemt niet weg dat ik hoop dat ik na de bevalling weer snel wat kan afvallen en mijn figuur weer terug kan krijgen.Want ik wil ook wel heel graag als een trotse,slanke,knappe moeder achter de kinderwagen wandelen Maar dat zullen we dan wel zien!

Denk niet dat ik verder niet kan genieten en niet vrolijk kan zijn, want dat ben ik bijna altijd wel!
Maar het is heerlijk als je in zo'n blog even je frustraties van je af kan schrijven!

Fijn weekend verder en liefs van Marloes