11 maanden en bezoekje aan het CB

Afgelopen woensdag was Jara alweer 11 maanden oud. Precies een jaar geleden liep ik met een dikke buik  rond en hoopte ik vurig dat ze maar snel zou komen. Het lijkt allemaal al zo lang geleden maar de tijd is werkelijk voorbij gevlogen. Ik sta er eigenlijk nog iedere dag versteld van wat ze nu al allemaal kan. Toen ze net geboren was, was ze nog zo'n klein propje mens. Onbeholpen en volledig afhankelijk van ons. En dan het verschil met hoe ze nu is. Kruipt als een dolle de kamer door, heeft dr driftbuien, kan mega vrolijk zijn, kletst de oren van je hoofd (wist ik maar eens wat ze zou bedoelen), klapt in d'r handjes, steekt d'r tong uit....  haha Het liefste zou ze ook al gaan lopen. Aan de hand, zoms zelfs met nog maar 1 hand, stapt ze de hele kamer door. Lijkt wel eerder hardlopen, zo snel wil ze gaan. In nog geen 2 weken tijd heeft ze 2 tanden erbij gekregen. Ze heeft nu totaal 4 tanden maar de volgende 4 zijn ook al duidelijk zichtbaar. Ze heeft toch wel wat last van de 2 nieuwste tanden gehad, had wat luieruitslag en regelmatig greep ze met een kreet mat haar handje naar haar mond. Zo zielig. Merkte ook echt dat ze uit haar hum was, was hangerig, huilde om alles en wilde alleen maar bij je zijn. Maar goed, dat hoort erbij zeggen ze. Ja, ons kleine meisje is echt groot aan het worden, en een baby, dat is ze zeker al niet meer. Ze is al een echte dreumes.

Woensdag stond ook weer een bezoekje aan het CB op de planning. Zelf al slecht geslapen omdat Jara weer haar entingen zou krijgen. Uiteraard moesten we weer een eeuwigheid wachten (we hadden zelfs een afspraak om 9.40, wonderbaarlijk genoeg kunnen ze dan ook al uitlopen). eerst gewogen en gemeten. Jara is nu 73 cm lang en weegt 7950 gr. Weer even moeten wachten en toen konden we eindelijk naar de wijklverpleegkundige. Ze vroeg wat Jara allemaal kon en vertelde dat ze een rappe dame is. Ja, dat hebben we in de gaten. Soms is ze wat overmoedig en wil ze meer dan dat ze al kan. Blijkbaar dat ze iedere keer toch meer kan dan dat bij haar leeftijd hoort, de verpleegkundige kon alles wat maar aan te vinken was in haar systeem aanvinken haha. Jara zal daar vast niet de enigste in zijn. Jara demonstreerde ook nog even hoeveel temperament ze heeft. Ze moest bij mij op schoot komen zitten, had uiteraard geen zin hierin, en werd een partij driftig. Gezellig..... Gelukkig kalmeerde ze weer snel. Bij de prikjes was ze echt een stoere meid. De eerste daar reageerde ze helemaal niet op en bij de tweede prik snikte ze een keer. Ja, we hebben al gemerkt dat Jara een zeer hoge prijngrens heeft maar dat ze nauwelijks op de prikken reageerde.... In ieder geval wel erg fijn. De rest van de dag leek Jara geen last meer te hebben, of te krijgen van de prikken. 's Avonds voelde ze al wat warmer aan en werd ze erg zeurderig. Uiteindelijk lag ze om 22.00u in bed. Om 1.00u begon het ge-emmer. Ze lag te brullen in haar bedje en voelde heleaal warm aan. maar bij ons in bed genomen en uiteindelijk in slaap gevallen. Om 2.00u werd ik wakker doordat Jara wederom lag te halen, echt een heel zielig huiltje. Uiteindelijk heb ik tot 4.15u met haar rondgelopen, geknuffeld, getroost, verschoond, zetpil gegeven etc en gelukkig is ze toen in slaap gevallen. Ik was kapot. Had nauwelijks geslapen en toen ik weer in bed lag kon ik niet meer slapen. Tot 5.00u wakker gelegen en om 7.00u ging vrolijk de wekker weer. Klaar voor een nieuwe werkdag. ellende.... Volgende keer als ze prikjes krijgt neem ik de dag erna ook vrij want werken na zo'n kort nachtje dat is geen doen. Was echt net een vaatdoek.

Afgelopen nacht heeft Jara beter geslapen dan vorige nacht maar nog niet echt geweldig. Om 2.00u was ze wakker (gelukkig sliep ze redelijk snel weer) en om 4.30u was ze niet meer te troosten, maar weer bij ons in bed genomen. Gelukkig ben ik vandaag vrij en konden we wat langer blijven liggen. Hopelijk vannacht een rustigere nacht.

Liefs Margot