hey meiden,
Net bij de vk geweest. Gisteren heb ik in het ziekenhuis de afspraak gemaakt om vrijdag ingeleid te worden met 41+3 weken als de baby er nog niet is. De vk vond het jammer om zo'n beslissing te nemen. De gyneacologen willen schijnbaar sneller inleiden dan nodig is. De vk raadde het me ook een beetje af om nu al een inleiding te doen omdat ik eigenlijk pas 41+3 weken ben. Er kan nog vanalles gebeuren. Ja, daar wacht ik ook steeds op maar tot nu toe nog geen actie. Ze heeft me wel kunnen strippen, had nu 1 cm ontsluiting. Geen prettig gevoel maar het was wel goed te doen. De kleine duwde flink met zn koppie tegen haar vingers aan en begon flink te bewegen. Nu wel weer een stuk meer krampen en een menstruatieachtig gevoel in mn buik. Hopelijk leidt het tot resultaat vandaag.
Maar ja, nu ben ik dus heel erg gaan twijffelen wat ik nu moet doen. Toch afwachten tot de bevalling spontaan begint, of toch vrijdag voor een inleiding kiezen als er nog niks is gebeurd. Ik weet het echt niet meer. Aan de ene kant wil ik het liefste dat de bevalling spontaan begint. De eerste tijd lekker gewoon thuis kunnen blijven en op het hoogtepunt naar het ziekenhuis gaan. Aan de andere kant ben ik het afwachten ook een beetje zat. Het idee om vrijdag de kleine in mn armen te kunnen hebben bevalt me ook wel. Maar ja, ik en naalden (het idee alleen al) dat bezorgt me al de kriebels.
Ik moet vandaag wel een beslissing gaan nemen omdat ik morgen weer naar het ziekenhuis moet voor een nieuwe CTG. Dan zullen ze daar ook verdere afspraken willen maken voor vrijdag. Soms zou het ook fijn zijn als de vader in spe verlof zou krijgen... Mijn vriend heeft sinds kort een nieuwe baan op een uur rijden van huis. Hij gaat de laatste weken dus ook niet meer mee naar de vk en bezoekjes aan het ziekenhuis. Gelukkig heb ik een lieve moeder die met me meegaat. Maar merk nu dat ik het wel vervelend begin te vinden dat ik nu alleen eigenlijk een beslissing moet nemen. Misschien hem zo toch maar bellen dat hij morgen ook vrij moet nemen om mee te gaan naar het ziekenhuis. Wel zo fijn als hij erbij is en ik niet alleen een beslissing moet nemen.
Hebben jullie nog tips / wijze raad voor me wat te doen???
Liefs Margot
reacties (0)