Ik lig in bed, met aan beide zijdes..... 2 snurkende mensen.
Niet zomaar mensen..
Rechts van mij ligt mijn vriend. In diepe slaap. Mijn mooie man. De liefde van mijn leven. De vader mijn kind. Wat houd ik toch ontzettend veel van hem.
Links van mij ligt een prachtig mooi meisje. Met roze wangetjes, helemaal ontspannen in haar wieg. Mijn vlees en bloed. Ook al zou je bijna zeggen van niet, ze is het evenbeeld van haar vader.
Ze zijn perfect. Ze zijn prachtig. Ze zijn luid aan het snurken. Maar bovenal; het is mijn gezin. En ik koester ze, hou van ze, leef voor ze en voel me bevoorrecht om hier deel van uit te maken.
reacties (0)