Mamma gone wild

In mijn vorige blog had ik het over mijn botziekte, en dat ik dacht dat Danae het ook had. Vandaag meteen gevraagd bij het consultatiebureau of de arts dit ook voelde. Zij bevestigde dit maar wat blijkt: HET IS NORMAAL! Het is gewoon haar staartbeen maar omdat ze nog in de groei zit moet zich dit nog ontwikkelen. Jeetje wat een opluchting

Vandaag moest mijn snoebeltje ook haar prikjes, iets waar ik heel erg tegenop zag. Ze keek zo verschrikt en moest even heel hard huilen. Tegen de tijd dat ze enigzins gekalmeerd was, kreeg ze haar tweede spuitje. Ze was zo verdrietig.. Papa had haar heel voorzichtig aangekleed, bang om haar nog meer pijn te doen. Onderweg naar de auto heb ik haar stevig vastgehouden en kusjes gegeven op haar betraande wangetjes. In de auto was het alweer goed.

Thuis lekker gevoed en nu ligt ze lekker bij mamma te slapen.. Gelukkig heeft ze dus niet veel last ervan gehad!