Bevallingsverhaal

Op dinsdagavond op 25-11-2014 mochten wij ons om 19.00uur melden op de verloskamers. Na een half uur aan de CTG krijg ik een ballon ingebracht. Wist niet goed wat ik ervan moest verwachten. Toen hij werd ingebracht werden wij naar de afdeling Gyneocologie gebracht om daar de nacht door te brengen. Ik had 1cm en we wisten niet wat de ballon zou doen. Na 3 uurtjes moest ik naar het toilet en daar viel de ballon eruit! Ik helemaal geschrokken mijn vriend geroepen dat hij de verpleegkundige moest gaan halen. Toen ze eenmaal kwamen bleek ik 3 cm te hebben. Ze zouden de nacht niks doen en we moest afwachten tot de volgende morgen. 

Na een onrustige nacht werden we smorgens om 06.45uur naar de verloskamers gebracht. Daar weer aan de CTG en onderzoek. Het bleek dat de kleine nog niet voldoende was ingedaald om de vliezen te breken, omdat de kans dan groot was dat ze de navelstreng om de nek zou krijgen. Wat een tegenvaller!! :-( Na overleg hebben ze een infuus geprikt en weeën opwekkers gegeven. Ze begonnen langszaam met opbouwen. Na 3 uur voelde ik nog steeds niks en het was echt een flinke teleurstelling.. Om 13.00uur weer een controle en hopelijk konden ze mijn vliezen breken... En ja hoor ze konden eindelijk mijn vliezen breken. Ze waren gebroken en ik kreeg meteen regelmatige weeën en wat voor.. Mijn nachtmerrie werd werkelijkheid want ik had ALWEER rug weeën en die trokken ook nog eens precies mijn bekken in waar ik al ontiegelijk viel pijn aan had. Omdat ik ze liggend niet kon opvangen hebben ze een electrode op haar hoofdje gedaan dat ik meer bewegingsmogelijkheden had. Staan, lopen, wiebelen, skippybal niks hielp, zakte gewoon door mijn benen van de pijn. Daar kwam het moment dat ik de keuze moest maken of ik pijnstilling wou of niet. Ik kijk mijn vriend aan en begon te huilen. Ik trok het echt niet meer ik wou een ruggenprik. Na overleg werd het meteen goed gekeurd en ik kon naar de Recovery waar hij gezet zou worden. Eenmaal daar aangekomen zagen ze op de CTG dat als ik een wee had dat de kleine dat heel erg zakte in haar hartslag. Een zuster van de verloskamer kwam naar onder gerend om te kijken of alles in orde was. Mijn bloeddruk zakte ook behoorlijk 80/35.. Ik was me zelf van geen kwaad bewust alleen dat ik wat moe werd. Na een uurtje mocht ik weer naar boven.

Het is inmiddels 15.00uur en ik krijg een druk. Die druk werd met de minuut alleen maar erger, maar ik kon ze goed opvangen. Om 15.50uur riep ik onder een wee 'Het kindje komt!'. De arts ging kijken en ja hoor 10 cm!  Het moment dat ik mocht gaan persen was 15.53uur en om 15.56uur is Yara geboren. Ze had 2x de navelstreng om de nek en ze had een gestuuwd gezicht van de druk van de bevalling.

Nadat ze heerlijk op mijn borst heeft mogen bijkomen zijn ze haar gaan onderzoeken, 48 cm & 3580 Gram. 

Na anderhalf uur kregen we te horen dat we lekker naar huis mochten en daar verder genieten. De kersverse papa heeft Yara en mama naar huis gebracht waar de kraamzorg kwam, en hij is onze grote meid bij Opa en Oma gaan ophalen.

Nu een week later kunnen wij terug kijken op een super {snelle}  bevalling en een top kraamweek. 

Op en top genieten we nu van ons gezinnetje..