Wat ben ik slecht in bloggen...oeps!

Oh oh....wat ben ik toch slecht om blogs bij te houden. Sorry meiden dat ik al zolang niet geblogd hebt. Na meerdere verzoeken nu toch maar eens in de aanslag met de ipad! Zal eens kijken of ik een beetje kan terug halen hoe het eerste hakf jaar is geweest...

Jeetje waar moet ik beginnen?
In mijn vorige blog schreef ik al hoe plotseling Kyen er ineens was. Die middag nog gewerkt en volgende morgen was hij er. Daar heb ik nog wel even 'last' van gehad. Geen voorbereidingen, kamertje nog niet ingericht, geen nesteldrang ervaren, niet kunne uitrusten enz. Na een week was ik gewoon een beetje jaloers dat manlief weer mocht werken. Ondanks dat ik super blij was en ben met mijn kleine manneke!

Na de bevalling was ik eigenlijk al meteen opgeknapt. Volgens de verloskundige kwam dat door mijn goede conditie...niet slecht he voor een moeder met overgewicht! Heb tot de laatste dag volop gesport en moet zeggen dat dit inderdaad erg goed geholpen heeft met mijn gesteldheid. Goh wat nette taal...haha...

Na thuiskomst is een kraamverzorgde een weekje geweest, maar zowel met mij als kyen ging het meteen goed. Ze heeft met name het huis op orde gebracht en gezorgd dat alles voor Kyen in noodtime klaar was. Aangezien ik bijna alles nog moets wassen, kamertje nog ingericht moest worden. Gelukkig hadden we een paar dagen daarvoor he rommerl uit het kamertje gehaald en de meubels goed gezet...anders was het helemaal een bende geweest. Allemaal dingen die ik in de eerste week an mijn verlof wilde doen.

Toen de kraam verzorgster weg was en alles eigenlijk wel liep ben ik na weekje lekker op pad gegaan met Kyen. Naar vrienden toe en dat was een fijne ervaring. Ik kon gewoon met de kleine man lekker op pad en hij raakte niet van slag daarvan. Dus vanaf toen ts hij lekker veel meegeweest naar allerlei gebeurtenissen en leuke dingen! Met 3 weken heeft hij zijn eerste carnaval gevierd en was hij het allerjongste lid. Wij zijn lid van de vereniging hier in Renkum. Hij is twee dagen na zijn geboorte voorgesteld aan de gemeenschap op een vooravond. Met grote foto in de zaal haha. Wat was papa trots ....
Ook zijn eerste optocht meegedaan...met zijn ienemini boerenkiel haha.

Kyen deed het vanaf dag 1 erg goed, hij heeft alleen ontzettend veel last gehad van krampjes. Natuurlijk hebben alle baby's dat maar waarschijnlijk omdat Kyen woch tevroeg was geboren was hij er nog meer gevoelig voor. Na wat speurwerk en meerdere middeltjes geprobeerd te hebben, zijn we overgestapt naar een middel uit Duitsland. Sab simplex.....dat was de oplossing. De krampjes namen af....maar toen begon hij steeds meer met spugen...dus naar de huisarts. Daar bleek hij een lichte vorm van reflux te hebben. Begonnen met nutriton. Maar dat was een groot drama! Kreeg hij weer veel krampjes van en kreeg enorme dunnen ontlasting. Op aanraden van kenissen alles stop gezet en begonnen met standaard voeding en deze indikken met natuurlijke johannesbroodmeelpit. Gelukkig hielp dit heeeeeel erg goed en het spugen werd ook minder.
Met een aantal weken kreeg hij ook last van spruw, gelukkig was dit met een kuurtje over en hebben we de spruw definitief op de trein naar huis gezet.
Op een gegeven moment kreeg bij ook een erg droge en gevoelige huid. Kregen zalf van de arts wat wel hielp maar het ging niet weg. Dus weer neuzen en het op een andere boeg goeien. Begonnen met natuurlijke zemelen in een pantykous en dat in bad. Na twee weken was zijn huidje weer normaal en sinds die tijd kan hij ook overal tegen en kan hij lekker elke dag in bad. Het badderen of douchen is ons vaste avondritueel...waar we ook zijn.
En ach als we dan toch bezig zijn...we hebben ook nog een hele hoge berg berg gehad haha....lekker smeren met olie....die hebben we vervolgens ook op de trein gezet, samen met de spruw.
Ik ben zelf chronisch verkouden, dus was benieuwd hoe Kyen hierop zou reageren. Manneke is twee keer heel goed verkouden geweest en veel hoesten. De vsm lijn is hieri in huis haha. Maar verder is mijn manneke nog nooit echt ziek geweest!

Kyen was binnen een paar dagen al echt baby af. Wilde niet lekker in de armen liggen, altijd kijken en heel ondernemend. Hoe jong hij ook was. Dus met 5 weken lag hij op de grond te spelen op zijn buik. De babygym met voedingskussen eronder was ook snel nodig. Je moest hem echt al vermaken. Met 8 weken begonnen hij te lachen en kreeg door dat als er gezongen enz. Werd dat je dan kan lachen en plezier kan maken. Dus dit is een tijd lang vast ritueel geweest. Op schoot liedjes zingen, baby tv kijken enz. Gelukkig kon hij zich na een aangal weken weer zelf beter vermaken. Al die tijd heeft hij liggen echt niet leuk gevonden. Dus veel op de bank met het voedingskussen en doomoo om half liggend erbij te zitten. Zat ook al vrij snel in de wipstoel...maar dit is zoooooo voor baby's haha. Met 4 maanden zat hij al korte momenten in de kinderstoel en we hebben een snug gekocht voor hem. Dit is een speciaal 'ei' / stoel waar ze langer in mogen zitten. De heupjes zitten hier hoger enz. Ook op aanraden van de fysio. We hebben de op een gegeven moment fysio gekregen omdat Kyen een erg afgevlakt achterhoofd heeft. Dit komt omdat hij vanaf week 3 ingebakerd heeft gelegen en zijn hoofd niet draaide. Hij was zo onrustig dat hij zich iedere keer zelf wakker sloeg. Dus snel met bakeren begonen. Dit gaf veel rust. Het afbouwen heeft lang geduurd. Dat wil zeggen tot 6 maanden heeft hij ingebakerd gelegen. Toen ineens overgestapt omdat hij met rollen begon. Wonder boven wonder ging dit ineens goed! Dus nu ligt mijn manneke sinds een maand in een slaapzak en dit gaat perfect! Met zijn hoofd gaat het de goede kant op. Al minder vlak en de fysio heeft goede hoop op natuurlijk herstel. Nu met meer zitten, spelen op de grond en rollen in bed en box ligt er veel minder druk op zijn achterhoofd.

Met 3 maanden begon Kyen steeds meer de fles te weigeren en ons eten proberen te pakken. In overleg met het cb met 4 maanden begonnen met bijvoeding. Al snel uitgebreid en met 6 maanden zat hij op 3 flessen, drinken uit tuitbeker, tussendoortje en volledige maaltijd met groente, vlees en aardappels. Hij is er een stuk meer 'tevreden' sinds hij meer eet. Hij lust alles, heeft geen reactie op voedsel en geen krampen meer. En hij slaapt veel beter sinds hij vast voedsel eet.

Slapen ging met 7 weken al erg goed. Al snel na de geboorte een voeding in de nacht. En met 7 weken slapen tussen 0.00 en 7.00 uur. Maar helaas met 13 weken weer veel wakker in de nacht. Dit kwam ook omdat hij steeds vroeger ging slapen, wat natuurlijk goed is. Maar de eerste weken dacht hij na 7 uur slapen dat het helemaal klaar was voor de gehele nacht. Na heel wat stoeiwerk, heeel veel tranen en geduld (bram is echt niet wakker te krijgen in de nacht en kwam het dus op mij neer) en na vast voedsel slaapt hij nu meestal van 20.15 tot 7.00 uur.....maar het waren vermoeidende maanden.

Kyen kan nu rollen van rug naar buik, soms van buik naar rug, ruime tijd zelfstandig zitten, speeltjes overpakken, flink brabbelen met allerlei klanken en geluiden. Rechtop komen met hulp en zijn hoofd meenemen hiermee enz. Kleine stukje fietsen met hem, kleine ritten al in de autostoel. Dus helemaal trots op mijn kleine man.

Gelukkig mocht ik na 16 weken weer aan het werk. Heb echt de weken afgeteld. Wat heb ik dat gemist! Genoot intens van mijn manneke, maar het wereldtje wordt zo klein en ik ben gewoon een workaholic. Kyen gaat naar een gastouder waar hij het heel goed doet. Misschien moet ze stoppen, dus hopen dat ze kindjes erbij krijgt zodat ze voldoende inkomen heeft. Alleen van kyen kan ze niet goed rondkomen....ohhh....ik hoop zo dat hij daar kan blijven...
Werk nog steeds 32 uur en in combi met het werk van bram kunnen we dit goed combineren. Kyen gaat gemiddels 35 tot 50 uur naar de gastouder per maand. Verder een dagje naar mijn zusje, waar hij zijn eigen kamertje heeft en spullen.

Met 6 maanden is hij gedoopt en het was een geweldig feest. Zo leuk dat mijn zusje en beste vriendje nu officieel peetoom en peettante zijn!

Volgens mij was dit het wel zo'n beetje in vogelvlucht haha.

Geniet erorm van mijn manneke en ben super trots op hem en vooral....wat hou ik veel van hem....kan mij geen leven meer voorstellen zonder hem.
Na 3 jaar knokken voor een kindje ligt eindelijk mijn wonder in de wieg!