Zumba in de buik!

Daar zijn we weer met een nieuwe blog!

Vandaag stond onze tweede echo gepland.....de afgelopen twee weken zijn redelijk snel en ontspannen voorbij gegaan.
Maar vanochtend toch weer vroeg wakker en de nodige spanning....zou het hartje nog kloppen van ons wonder?

Om 10.40 dan toch op pad....met twee auto's! Manlief moest meteen door naar het werk. Van alles bedacht wat te doen als het niet goed zou zijn....waar kan je allemaal mee bezig zijn he....bizar.

Om 11 uur mochten we naar binnen. Ahhh dezelfde verloskundige die ons begeleidt heeft bij de vorige miskraam. Ze herkende ons meteen.
Mocht meteen liggen op de onderzoekstafel voor de echo!
Al gauw was ons wonder in beeld en erg druk aan het bewegen!
Hij of zij houdt ook al zo van zumba, net zoals mama!!!
Ons wonder was inmiddels 3 centimeter lang en doet het allemaal volgens het boekje! De uitgerekende datum wordt 12 februari 2012.... Precies wat volgens onze eigen berekening klopt! Toch leuk dat het de datum blijft die je al vanaf dag 1 voor ogen hebt. Drie hele mooie duidelijke echo's meegekregen! Wat een verschil met twee weken geleden!

Verder veel informatie gekregen en alle papieren zijn ingevuld. Daarna bloedprikken, ook meteen voor de combinatietest. We hebben er over nagedacht en dit keer willen we hem wel doen. Meer een gevoel dat dit goed is en een extra bevestiging dat ons wonder in orde is. We zijn er van bewust dat de uitkomst natuurlijk ook zo kan zijn dat er mogelijk een afwijking is. We beslissen dan verder of we het dan verder laten onderzoeken. De echo kan ik maandag gaan plannen voor de combinatietest.

Met een mooie tas vol boekjes en cadeautjes gaan we opgelucht, gelukkig en helemaal verliefd op ons wonder naar buiten....ieder een eigen richting op....maar met een zelfde gedachte.....zou dan eindelijk dit kindje onze liefde gaan bezegelen en we echt iets hebben wat van ons samen is?
Ondanks onze miskraam houden we de moed erin en zijn we positief.....

Nu lekker op bed met allemaal boekjes en folders....kijkend naar babyboom....smsen en bellen met dierbare mensen en denkend.....waar liggen ook als weer me zwangerschapsbroeken en rokjes??? Want die moeten nu toch echt achter het schot vandaan komen....wetend dat hier ook alle spullen liggen van ons ukkie, die we verloren zijn....de reden van het weerzien van deze spullen is nu positief en misschien spiek ik wel even in de doos....

We zullen ukkie immers nooit vergeten....