Borstvoeding kent vele facetten. Naast voeding is het nabijheid, geborgenheid, troost, warmte en nog zoveel meer. In die categorie meer valt ook de "ik-overwin-mijn-angst-borst". Het is alweer een week of twee geleden, maar ik wil er toch nog even een blogje over schrijven.
Joas had vanaf zijn geboorte altijd veel plezier in bad. Tot het een poosje terug in één keer over was. Meneer was uitgegleden en daarbij kopje onder geraakt. Natuurlijk was hij gelijk door mama gered, maar helaas... het leed was al geschied. Joas had de conclusie getrokken dat water 'eng' is en dat je vooral niet in het badje wil zijn. Het plezier in het bad was ruw verstoord en in bad gaan veranderde in een monsterlijk iets, met veel brullen, krijsen en schreeuwen. Geen enkele afleidingsmanoeuvre werkte, geen liedjes, geen speeltjes, geen eendjes, geen gespetter... alles in bad was FOUT, FOUT, FOUT! Zelfs zo ontzettend fout dat meneer het zo hard op een brullen zette dat hij uiteindelijk moest overgeven van de opwinding... afijn hij zat gelukkig toch al in bad.
Dus mama nadenken over hoe we die badsituatie konden oplossen. En jawel... een goed idee kwam boven. Laten we dan maar een keer samen in bad gaan. Dus badje vol laten lopen, mama in bad... en dan Joas in bad. Helaas... ook dat leverde heel wat decibellen aan protest op. Meneer wilde NIET in bad. Stomme mama, wie doet dat dan ook? Gelukkig is er bij zo'n intens verdriet altijd 1 troost aanwezig.... de borst. En zeker als je mama toch al in bad zit, dan kan je daar eens goed bij. Dus al schreeuwend begon meneer te drinken, toen langzaam snikkend en pruttelend, tot hij uiteindelijk ontspande en gewoon bij mama op schoot lag. Goh, dat warme water is toch best wel lekker. En kijk nou... wat heeft mama daar voor leuke eend? Maar die wil ik ook hebben!
Je raad het al... stap 1 was gezet. De borst was net even dat zetje de goede richting op, om het badje weer leuk te gaan vinden. Inmiddels zijn we al een aantal keer samen in bad geweest en de borst is niet meer nodig. Het badje blijft spannend, en Joas wil het eerst even vanaf mama's schootje bekijken... maar als hij eenmaal gewend is aan het water, dan gaat hij ook weer helemaal los. Hij kruipt door het bad en trekt zich op aan de kraan, alsof hij nog nooit is gevallen. En mama... o ja... die was ineens uit badje verdwenen.... maar dat had meneer helemaal niet door!
reacties (0)