Ruim 4 maanden hardnekkige spruw, een update!

In een eerdere blog (verliefd op borstvoeding) schreef ik al iets over onze worsteling met en vooral ook tegen de spruw. In ons geval kan ik nu wel constateren dat er sprake is van hardnekkige spruw.

Tijd om al mijn opgedane kennis maar eens met jullie te delen. Spruw wordt veroorzaakt door een schimmelinfectie en komt voor op je tepels of het mondje van je kindje.

Hoe kan je spruw herkennen?

• witte plekjes in het mondje of op de tong van je kindje, die je er NIET af kan schrapen. Melkrestjes kunnen ook witte plekjes achterlaten, maar die veeg je er zo vanaf.
• Het drinkgedrag van je kindje kan veranderen als gevolg van de pijn, vaker loslaten en onrustig drinken, huilen tijdens het drinken, niet willen aanhappen terwijl hij dat voorheen wel goed deed
• Wees ook bedacht op luieruitslag en open plekjes bij de billen!
• De huid van de lippen van je kindje of van je eigen tepels kunnen een parelmoerachtige rose/paarsige kleur krijgen
• Je tepels kunnen een branderig of jeukerig aanvoelen. In ergere gevallen kunnen ze zelfs gaan schilferen of kunnen er tepelkloven of borstontsteking door spruw ontstaan.

Neem deze klachten dus serieus en ga op tijd naar de huisarts! Want spruw kan voor zowel jezelf als voor je kindje heel erg pijnlijk zijn als het niet op tijd wordt behandeld.

Wat kan je zelf doen als je spruw hebt?

• Zorg voor een goede hygiëne; was ALTIJD je handen voor en na het voeden van je kleintje en nadat je een luier hebt verschoond. Verschoon na elke voeding ook de luier. Je kindje langer in een luier laten liggen vergroot de kans op luieruitslag en open billetjes.
• Was je bh's en handdoeken uit op 60 graden. Op een lagere temperatuur gaat de spruw niet dood.
• Steriliseer dagelijks alle speentjes, fles, bijtringen en eventuele kolfspullen om herbesmetting te voorkomen
• Verhit afgekolfde melk tot 60 graden, voordat je deze invriest of gebruikt (dan borrelt het aan de randjes als je het verwarmt in een pan)
• Gebruik wegwerp zoogcompressen ipv wasbare. Vervang ze gelijk zodra ze nat of vochtig zijn.
• Gebruik geen tepelhoedjes bij het voeden, hierdoor gaat het nog meer broeien en verergeren de klachten.

Daarnaast zijn er ook nog wat huis, tuin en keukentips uit grootmoeders tijd:

• Was je tepels dagelijks met een mengsel van water en azijn (1 eetlepel azijn op een kopje water). De spruw schijnt niet tegen azijn te kunnen.
• Pas op met suikers en producten waar veel gist in zit (zoals brood) of veel lactose (zoals melk). Gisten, suikers en lactose vormen een belangrijke voedingsbron voor de spruw-schimmel. Het is voor je kindje belangrijk om gezond te eten, dus je mag het niet helemaal weglaten uit je dieet, maar in dit geval is opletten wel aan te raden.
• Vermijd stress, dit heeft een negatieve invloed op je weerstand. Ook gebruik van antibiotica of  hormonen, zoals ook de anticonceptiepil kan je weerstand verlagen!
• Gebruik pro-biotica, oftewel producten met LGG, zoals yakult of roeryoghurt. De LGG zou de weerstand tegen schimmels verhogen. Bovenstaande tips zijn niet wetenschappelijk bewezen, maar het kan nooit kwaad om te proberen!

Wat kan de huisarts voorschrijven?

• Voor kindjes onder de 3 maanden wordt over het algemeen Nystatine voorgeschreven. Het beste kan dit NA elke voeding gegeven worden, ook 's nachts! Na de voeding zit het mondje van je kindje vol met vocht en suikerrestantjes uit de moedermelk. Dit is een voedingsbron voor de spruw. Daarom is NA elke voeding een kleine hoeveelheid toedienen beter dan bijvoorbeeld 4x per dag.
• Voor kindjes die ouder zijn kan er ook Daktarin (of Myconazol-gel) worden voorgeschreven. Bij sommige kinderen werkt dit middel beter dan de Nystatine. Deze dikke gel moet je voorzichtig uitsmeren in de wangzakken, de tond en eventueel het gehemelte van je kindje. Pas op, kleine kindjes kunnen stikken in de dikke gel als deze niet goed wordt uitgesmeerd!!!
• Voor de moeder wordt over het algemeen myconazol zalf voorgeschreven. Dit wordt in combinatie met de Nystatine of Daktarin gebruikt. Van de zalf smeer je na elke voeding een dun laagje op de tepels. Dit hoef je er niet af te wassen voor de volgende voeding.
• Wanneer bovenstaande aanpak onvoldoende resultaat geeft kan een huisarts Fluconazol voorschrijven. Dit is een tablet die je als moeder kan slikken en die in zeer beperkte mate in de borstvoeding overgaat, maar niet gevaarlijk is voor je kindje. De dosering varieert in hoogte.
• IN ALLE GEVALLEN IS HET BELANGRIJK DAT JE DOORGAAT MET DE BEHANDELING TOTDAT ALLE KLACHTEN ZIJN VERDWENEN!!! Te vroeg stoppen met medicatie zorgt helaas vaak voor een nieuwe opvlamming! Geadviseerd wordt om zeker een week of 14 dagen langer door te gaan!

Tot zover het technische gedeelte, voor wie meer wil lezen over spruw, de oorzaken en de mogelijke behandeling verwijs ik naar het spruwprotocol: http://www.borstvoedingnatuurlijk.nl/Upload/Bestanden/427606_deel_2_IB_1.pdf 

Ons verhaal

De spruw kwam bij op dag 5 na de geboorte. Zeer vroeg dus en in ons geval waarschijnlijk het gevolg van antibioticagebruik van mijn zoontje. Gelukkig kregen we vrij snel Nystatine voor Joas en Myconazolzal voor mijzelf. De hevige pijn verminderde helaas pas na een week of 2. Helaas ging het niet weg en kwam het (ondanks de medicijnen) steeds opnieuw terug.

Helaas was de huisarts NIET goed op de hoogte van spruw en borstvoeding. De open billetjes werden pas met 7 weken door de kinderarts gesignaleerd toen we werden doorgestuurd voor onderzoek van onze 'huilbaby'. Voor medicatie moesten we wel terug naar de huisarts. Zij wilde niets anders voorschrijven dan alleen Nystatine vanwege de jonge leeftijd van Joas. Wel kreeg ik zelf een kuurtje fluconazol 50mg mee. De spruw ging niet weg. De kuur werd herhaalt en daarna moesten we opnieuw langskomen bij de huisarts. Ze bekeken het mondje van Joas, die na 3 maanden eindelijk spruw-vrij was voor zover je het kon zien en ze keek naar mijn tepels, die nog steeds rood waren opgevlamd. Maar dat ging vanzelf wel weg, dus we kregen geen nieuwe medicatie mee.

Gevolg: binnen 2 weken zaten wij bij de spoedeisende hulp met een baby die alleen nog kon krijsen op 180 decibel en die absoluut niet meer wilde drinken. Niet meer aanhappen en zelfs een flesje ging er maar met moeite in. Een nieuwe aanval dus. Weer medicatie mee. Dit keer wel Daktarin voor Joas en Fluconazol 150mg en het ging binnen een paar dagen met Joas weer beter. Bij mij niet. Opnieuw bellen met de huisarts. Of we weer even langs wilde komen.... en ja hoor, daar gingen we weer... conclusie: het was nog niet weg. Nou ja, dan maar een weekje 200mg. Maar dan moest het ECHT over zijn. Nou niet dus.

Dus weer opnieuw bellen. Huisarts op vakantie, dus naar de vervanger. Die vond dat er genoeg ingezet was, dus ik kreeg iets tegen een allergische reactie wat de jeuk zou moeten verminderen. Pff... dat heb ik geweten. Ik heb het 2 dagen gesmeerd en verging van de pijn... sorry dok, het is toch echt geen allergische reactie, het is spruw! Dus opnieuw gebeld.... inmiddels hoefde ik geen geboortedatum meer op te noemen bij de huisarts... en ze zouden even met de dokter overleggen... tja, of we niet nog even langs wilde komen? Want de dokter dacht dat ze me misschien iets uit moest leggen over wasvoorschriften enzo, want dat het nog niet over was zou waarschijnlijk daar aan liggen. PARDON?

Nou ja, we zijn dus nu net terug en na (bijna) 5 maanden heb ik de huisarts eindelijk kunnen overtuigen van het spruwprotocol en de noodzaak van doorbehandelen tot de klachten over zijn. Onze nieuwe kuur: 350mg fluconazol voor 15 dagen... hopelijk geeft dit dan wel resultaat!

Wordt vervolgd!