Aan het bekomen van de schrik

Vanavond is mijn moederhart weer dusdanig op de proef gesteld.

Ik weet een ding zeker en dat is dat de combi, drukke hond, BBQ en peuter geen suc6 is.

Gelukkig zijn we met een klein blaartje en behoorlijk wat schrik vrijgekomen, maar moet er niet aan denken wat een extra stapje had kunnen veroorzaken.

We waren vanavond uitgenodigd om te komen BBQ-en bij stiefbroertje van mijn man samen met zijn halfbroertje.

Het was reuze gezellig, eten was lekker, Stacey was ontdeugend lief en wist heel duidelijk dat ze niet bij BBQ mocht komen. Had een fictieve lijn voor haar uitgezet tot waar ze mocht lopen en verder niet.

stiefbroertje van mijn man heeft een nogal actieve hond van ruim 35 kg en die is erg speels en lomp.  Ze waren samen aan het dollen en ineens duwt hij haar met zijn poten omver tegen de BBQ aan.

De ergste scenario's gingen door mijn ogen heen. Ben snel naar de keuken gerend om kraan aan te zetten en mijn man pakte haar op en duwde haar snel onder de kraan. Ze was vooral geschrokken van de hond en ons gejaagde handelen. Op een blaar na die overigens direct geklapt is na is er bijna niets.

Pfff wat zijn we ongelooflijk goed weggekomen zeg.

En Stacey heeft maar heel eventjes gehuild. Wat een bikkel is het geweest. Nu heeft ze heel stoer een verbandje om haar SPIERBAL en ligt lekker te slapen.

Zo zie je dat een ongeluk in een superklein hoekje zit.

Weet wel dat we voorlopiig zelf even geen hond willen.

Hij kon er natuurlijk niets aan doen hoor.