Ons meisje is echt nergens bang voor.
We hebben vorige week ons al rot geschrokken omdat ze van de commode was gedonderd, yep mijn schuld, maar ze is ook zo ontzettend nieuwsgierig.
Vandaag toch maar eventjes naar mijn ouders op de camping geweest, kon manlief lekker op een campingbedje liggen en wij hebben ons in het badje met glijbaan, onder de sproeiers etc lekker vermaakt.
Onze dame klimt gewoon zonder hulp de glijbaan op, 4 tredes... en als je haar wil helpen, dan duwt ze je weg.Ook zegt ze je na als je voorzicht zeg (vorshitig)....echt zo schattig.
Na dat geklim op de glijbaan heeft ze vast inspiratie opgedaan voor haar nieuwste ontwikkeling.
Met het eten was ze erg vervelend (zacht uitgedrukt) gooien met eten spugen, slaan echt even onhandelbaar. Dat papa (die zit dus met zijn rug nu) haar oppakte en haar naar boven bracht naar haar bedje. Ga daar maar eventjes afkoelen.
Nou dat gebeurde dus niet. Krijsen en stampen. Tot we ineens een enorme knal hoorde.........
En direct daarna enorm hard gehuil. Onze dame was uit haar bed geklommen en natuurlijk kon ze daarvanaf niet koppeltje duikelen. En was gevallen. Gelukkig helemaal niets aan de hand, maar wel alle 3 enorm geschrokken.
Het bedje van Stacey kon eigenlijk "officieel" niet meer lager, maar manlief heeft er ondanks zijn rug toch extra gaatjes in geboord, de lattenbodem verlaagd en nu is haar bedje zo'n 12 cm dieper, dus we hopen dat ze er toch nog eventjes in kan blijven.
15,5 maand is toch wel erg jong om al in een gewoon bedje te slapen toch??
Iedereen nog vrolijke paasdagen/
reacties (0)