De eerste ontmoeting met Sinterklaas

Vandaag was het dan zover. De Sint kwam aan in het winkelcentrum, dus toch maar eventjes een meet & greet met Stacey.

Kon me meteen weer herinneren hoe zenuwachtig ik vroeger was als ik de Sint en zijn pietermannen ging ontmoeten, maar Stacey heeft er nog helemaal geen weet van, dus ik voelde zelf de zenuwen weer opnieuw.Net als vroeguhhh.

Na een rondje winkelcentrum troffen we de eerste pieten, samen met het Pietermannen blaaskapel... die muziek deed al veel goeds, Stacey zat lekker in haar wandelwagen op en neer te wippen.

Ook de kinderen die mee aan het zingen waren op de muziek en alle liedjes uit volle borst konden meezingen, vond ze echt helemaal geweldig. Toen kwam er een lieve piet op ons af, of hij een handje kreeg. Nou heel voorzichtig keek ze eventjes de kat uit de boom, want deze man was toch wel erg zwart....maar uiteindelijk kreeg hij een big smile en een handje.

Mag ze ook iets hebben... nou vooruit, mama overstag,.... wil eigenlijk niet dat ze al zo vroeg gaat snoepen, maar je ontkomt er eigenlijk niet echt meer aan. Dus een schuimpje en later een kruidnootje.

Op naar de troon van Sinterklaas, want die was ook al bijna aangekomen in het winkelcentrum. Jahoor, daar hoorde we allemaal kindjes en pietjes en daar kwam dan ook de Sint.

We stonden in een rij te wachten (die toen we weggingen al 6x zolang was geworden). Dan kon je de sint een handje/tekening/kusje of lijstje geven.

Stacey natuurlijk eventjes op schoot en snel een kiekje gemaakt.

fototoestel leeg (slechte moeder he), gelukkig back-up van mijn nichtje. dus al met al toch leuke kiekjes.

Later kwam er nog een pietje naar ons toe met het Down syndroom, zo ontzettend lief. Gooit alleen heel Stacey haar voetenzak vol met snoepgoed. Dus ik bedank haar vriendelijk en zorg voordat Stacey het ziet haar snoepjes wegzijn, want anders gaat alles richting haar 3 tandjes.

Hier nog wat van de kiekjes.

Morgen weer een ontmoeting met de Sint en zijn Pieten vanuit mijn werk.