Bevallingsverhaal

Woensdag 27 april met koningsdag zijn we met ons zoontje naar de rommelmarkt waar ik al vaker dan normaal en harde buik heb overdag. Na een halfuurtje was ik zo moe dat we opzoek zijn gegaan naar een plek om te eten wat behoorlijk een uitdaging was ivm de drukte. Na de lunch nog even snel nat en winkel en naar huis zodat onze zoon en ik te bed konden. Om iets voor 5 gaat mijn wekker omdat we bij mijn moeder zouden gaan eten. Ik merk dat de harde buiken er nog steeds zijn maar dat ze anders aanvoelen dan normaal. Bij mijn moeder thuis de timer maar vast en keer aangezetmaar die gaf aan om de 9 minuten. Eenmaal weer thuis was het 7 min en ben ik naar bed gegaan maar echt slapen lukte niet. Om half 11 avonds maar weer naar beneden en de timer gaf aan om de 3 a4 minuten. Ik ben onder de douche gekropen met m'n man en timer erbij om alles bij te kunnen houden. Na een uur de vk gebeld omdat de wennen constant waren. Om 00.00 waren ze er een constateerde ze 3 cm ontsluiting. Ik mocht mijn spullen pakken om naar het zh te gaan. Om 00.30 waren mijn ouders er om op ons zoontje te passen.

Om 1.30 kwamen we aan in het ziekenhuis en hebben ze na een uur nogmaals gekeken hoe het ervoor stond. 4 cm. Ook hadden ze toen mijn vliezen gebroken. Op de verlos kamer hadden ze een bad dus daar ben ik daarna in gaan zitten. Ze zouden over 2uur wel weer verder kijken maar na een uur had ik zo'n pijn dat ze het van mij al moesten doen. 8 cm dus iets tegen de pijn kreeg ik niet meer. Ik mocht uit bad maar dat wilde ik niet meer dus heel onverwacht zou ik in bad gaan bevallen. Het was nu 3.45.

Na een aantal weeen hield ik het bijna niet meer en mocht ik voorzichtig en klein beetje druk zetten. Dit was voor mij wel erg fijn want nu kon ik tenminste wat. Om 4.07 (foto van de klok gemaakt door mijn moeder) kreeg ik persdrang. Mijn God wat deed dat zeer zeg. Doordat ik in bad zat mocht ik gewoon door persen en kon ik precies zien hoever m'n meisje was.

Om 4.15 hield ik haar in mijn armen.

Het is heel erg snel gegaan in een keer maar daar ben ik heel dankbaar voor.

Bij mijn zoontje was ik ingeleid en had ik een ruggenprik dus ik had niks gevoeld. Nu was alles puur natuur en heeft mijn lichaam zelf alles gedaan. Ik blijf het een wonder vinden dat wij dit als vrouwen kunnen en dat wij zijn helse pijn kunnen verdragen en het gewoon nog een keer doen.

Nu is ze alweer 5 daagjes oud en doet het heel erg goed. Ik ben super trots op haar.