Eerst en vooral heel erg bedankt lieve schatten voor jullie aanmoedigende en steunende berichtjes die ik te lezen krijg.. Ik wil mij hierbij ook even excuseren dat ik niet weinig tot niet reageer erop.. Gewoonweg omdat ik daar nu geen behoefte aan heb. Zit ook niet zoveel op de laptop kijk wel iedere dag even mn berichtjes na op mn foon.. Dus echt echt echt sorry he dames.. Heb er gewoon geen zin in op dit moment (schaam schaam)
Onze toestand.. Tja.. Vandaag heb ik de 33 weken gehaald en dat is al heel wat volgens de dokter!! Mijn bloeduitslag van vrijdag was wat minder als de vorige keer. Mijn bloedplaatjes zijn verminderd in aantal en moet nu echt goed in het oog gehouden worden.. (Heeft met stolling te maken..)
Ook de eiwitten in mijn urine zijn gestegen.. Ook dat word nu weer vaker gecontroleerd.. Ik hou ook ontzettend veel vocht op.. Om de dag kom ik een kilo bij.. De dr zei gisteren dat ze heel erg blij zou zijn mocht ik de 34 weken halen.. Omdat de baby dan nog betere kansen maakt dan nu.. Sowieso maakt hij nu supergoeie kansen al, maar iedere week erbij is er eentje gewonnen.. Sowieso zal het nu geen weken meer duren zei ze..
Allemaal heel erg spannend dus.. Met de baby gaat het thans heel erg goed.. Hy heeft het nog steeds naar zijn zin alleen wilt mijn lichaam niet meewerken. Wat voor mij wel een beetje aan voelt als 'falen' .. Ik vraag me steeds af waarom?
Verder heb ik ook de hulp ingeschakeld van een psychologe.. Ik red het niet meer.. Ik heb heel veel verdriet maar uit het vaak niet tegenover bepaalde mensen.. Zoals mijn moeder.. Een pracht van een vrouw!! Ze doet onwijs veel voor mijn partner.. De arme schat komt IEDERE dag met de bus op de bezoek.. En doet heel veel dingen regelen die ik van hieruit niet kan regelen.. Vind het zo erg en voel me zo schuldig.. Al die busritten zijn niet alleen vermoeiend maar ook, op termijn, duur.. Ik heb al 100x gezegd dat ze niet iedere dag moet langs komen.. Dat doen die anderen ook niet.. Maar ze wilt geen dag overslaan.. Ze zegt dat ze me dan in de steek laat.. :'( En ik behandel haar soms zo rot :'( .. Jezus.. Ik vind het echt niet erg als iemand eens niet kan komen.. Ik snap ook dat hun een leven hebben buiten mij he.. Maar gelukkig komen diegene die me het nauwste aan mijn hart liggen heel vaak.. GELUKKIG maar.. Want anders hield ik het niet vol..
Ochja.. Nog even doorbijten dus.. Hoop zo dat het allemaal snel voorbij is en dat ik mijn manneke gezond en wel vast kan houden!! Ook al moet hij een tijdje de couveuse in.. Dat vind ik niet erg.. Zolang hij maar leeft en hij heeft alles erop en eraan dan ben ik de gelukkigste mens op de wereld.. Het kan voor sommige misschien wel heel egoistisch klinken dat ik hem zo snel eruit wil.. Maar kheb schijt aan hun!! Hun kennen mijn angst en zorgen niet.. ;)
Enn wat zie ik...... 6 ballonnetjes!!! Jejjjjjj.. Hoera voor mij :)
Tot snel dames .. xxx
reacties (0)