Pff zenuwachtig

Zo, maar eens even een update van deze kant.. We zijn vandaag alweer 36 weken en 5 dagen zwanger van ons 2e wonder.
De tijd is voorbij gevlogen en Alhamdulillah zonder kwaaltjes, pijntjes, zenuwachtige en onzekere gevoelens tot vorige week zondag 1 op maandag 2 december.
Midden in de nacht werd ik wakker met ontzettende maag krampen, eerst drong het niet goed tot me door omdat ik nog half sliep, maar hoe langer ik half sliep hoe erger de pijn werd dus ben ik maar opgestaan om wat water te drinken en even naar het toilet te gaan. Veel beter werd het helaas niet want ik zag vanaf half 2 's nachts elk uur op de klok voorbij komen, om half 6 heb ik dan maar het ziekenhuis gebeld en deze wouden dat ik me om 7 uur kwam melden. zo gezegd zo gedaan, iedereen lekker laten slapen, gedouched, taxi gebeld en gegaan met het idee dat het iets verklaarbaars zou zijn en ik weer thuis was voordat Illias om half 9 wakker zou worden maar niets was minder waar. eenmaal in het ziekenhuis aangekomen werd ik naar de verloskamers gebracht waar ik urine moest inleveren en bloed moest prikken. ctg aangesloten en er werden allerlei vragen gesteld. het vermoeden was zwangerschapsvergifitiging omdat mijn bloeddruk ook aan de hoge kant was. Na 1.5 uur wachten, een telefoontje naar huis om te laten weten hoe het ging (had mn man natuurlijk wel gezegd dat ik ging, die was de hele nacht wakker door mij) kreeg ik de uitslag, urine was goed en bloed was ook goed maar naar huis mocht ik niet. Ze wouden voor de zekerheid een echo van mn maag, nieren en lever en werd opgenomen. kreeg wat paracetamol naar binnen gedrukt en een bed, de echo was pas om half 12 dus had gelukkig nog even de tijd om mn ogen dicht te doen. Om 11.10 werd ik naar beneden gebracht voor de echo, waar de echoscopiste natuurlijk niet mocht zeggen wat ze allemaal zag dus wist ik nog niks. Toen de echo eenmaal klaar was werd ik weer terug gebracht en zou aan het einde van de middag de gynaecoloog zien voor de uitslag maar niks was minder waar na uren wachten en vragen kreeg ik van de verpleegster te horen dat zover ze wist ik vannacht gewoon moest blijven en morgen pas de uitslag zou krijgen! Fijn... nachtje ziekenhuis, heel veel gedachten gingen door mijn hoofd, als er niks te zien was dan konden ze dat toch gelijk zeggen?! Had al van meerdere kanten gehoord dat het echoscopisch onderzoek vooral was voor evt galstenen? en dat als dat zo was ik nog voor de bevalling geopereerd zou moeten worden.. daar lag ik dan, nog steeds met pijn en kreeg al maar meer paracetamol (waar ik totaaaal geen fan van ben) De volgende ochtend, na een nacht met weinig slaap van de pijn en een zenuwachtige buurvrouw (die ingeleid zou worden in de ochtend)  kwam er eindelijk een co assistente om te vertellen dat ze niks konden vinden wat de klachten veroorzaakt en dat ik naar huis mocht, dus daar stond ik dan een uur later, met nog steeds pijn en geen diagnose ging ik weer naar huis. Gelukkig had ik de dag erna weer controle bij de verloskundige, naar huis gaan zonder te weten wat me mankeerde was geen optie aangezien ik nog steeds veel pijn had dus zodra ik binnen kwam zei ik maar gelijk dat ik niet erg blij was met hoe het allemaal was verlopen, gelukkig begreep ze het erg goed en mocht ik op de onderzoeksbank gaan liggen, na even te voelen zei ze dat ze even een echo apparaat ging ophalen om te kijken hoe hij erbij ligt omdat ze vermoedde dat hij helemaal boven in tegen mijn maag ligt met zijn kontje.
Toen ze terug kwam met het echo apparaat werd al snel duidelijk dat ze gelijk had, meneertje is helemaal vast ingedaald en ligt met zijn kontje helemaal tegen mijn maag en om het nog leuker te maken zit er nog een voetje tussen, precies in mijn maagkuiltje en daar kwam dan ook de pijn vandaan. Ook kon ze aan het vruchtwater zien dat het smeerlaagje al aardig aan het loslaten is dus stelde ze voor om een groei echo te maken omdat ze hem zo toch al op ruim 6 pond schatte.. een flinke jongen dus met net 36 weken (I.llias was met de geboorte maar 3335 gram en is met 40.4 geboren) Dus morgen hebben we dan die groeiecho, waaruit gaat blijken of ik ingeleid ga worden of niet! de baby zou volgens de verloskundige waarschijnlijk toch niet tot 40 weken blijven zitten.
Ik ben er best nerveus voor, aan de ene kant lijkt het me heerlijk om over een weekje te bevallen en ga morgen en dinsdag ook gelijk de laatste dingen regelen (laatste spulletjes kopen, geboorte kaartjes bestellen, mn vluchttas inpakken en de laatste dingetjes op de babykamer ophangen) Sinds 2 dagen is mn buik ook onrustig aan het worden en of het met een naderende bevalling temaken heeft of met de zenuwen kan ik helaas niet zeggen haha.

Nou, dat ben ik ook weer kwijt, ik zal jullie uiteraard op de hoogte houden en morgen nog even een blogje schrijven na de echo!!